Wymioty

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

	Wymioty
(vomitus, emesis)
ICD-10:	R11
R11.0 {{{X.0}}}
R11.1 {{{X.1}}}
R11.2 {{{X.2}}}
R11.3 {{{X.3}}}
R11.4 {{{X.4}}}
R11.5 {{{X.5}}}
R11.6 {{{X.6}}}
R11.7 {{{X.7}}}
R11.8 {{{X.8}}}
R11.9 {{{X.9}}}

Wymioty (łac. vomitus, emesis) - wydostanie się na zewnątrz treści pokarmowej z żołądka (bądź nawet z dwunastnicy poprzez przełyk spowodowane nagłymi skurczami mięśni brzucha i przepony.

[edytuj] Patomechanizm

Są skutkiem pobudzenia ośrodków wymiotnych tworu siatkowatego w rdzeniu przedłużonym, zwykle przez impulsację aferentną z żołądka i jelit. Można je również wywołać mechanicznym podrażnieniem podniebienia miękkiego. Często towarzyszą one bólom trzewnym (kolka powodowana kamicą żółciową lub nerkową), na zasadzie odruchu. Często są poprzedzone nudnościami. Sprzyja im przepełnienie żołądka. Pewne leki (np. morfina) pobudzają ośrodki wymiotne.

[edytuj] Przyczyny

Przyczyny wymiotów mogą być różne:

choroby układu pokarmowego
refluks żołądkowo-przełykowy
zatrucia pokarmowe
posocznica
choroba lokomocyjna
przejedzenie
choroby OUN
ostre zapalenie ucha środkowego
zakażenia układu moczowego
zatrucia
skutki uboczne stosowania niektórych leków
ciąża

[edytuj] Powikłania

Gdy wymioty są krótkotrwałe, zwykle nie powodują poważnych skutków. Natomiast przy długotrwających wymiotach może dojść do odwodnienia organizmu i zaburzeń elektrolitowych. Odwodnienie może wymagać doustnej suplementacji płynów, a w niektórych przypadkach do uzupełnienia drogą dożylną.