William Edwards Deming
Z Wikipedii
William Edwards Deming był pierwszym amerykańskim specjalistą, który w sposób metodyczny przekazywał japońskim inżynierom i menedżerom wiedzę na temat statystycznej kontroli jakości. Przybył do Japonii w 1947 roku, gdzie jako statystyk miał pomóc władzom okupacyjnym generała MacArthura przy dokonywaniu spisu ludności.
[edytuj] Życiorys
Żył w latach 1900 - 1993. Urodził się w Iowa, gdzie także się wychował. Studiował na uniwersytetach Wyoming, Colorado i Yale. W 1928 obronił doktorat z zakresu matematyki i fizyki matematycznej.
Kilka lat pracował w Bell Laboratories z W. A. Shewhartem. W czasie II wojny światowej pracował w gałęziach przemysłu zbrojeniowego, gdzie wdrożył statystyczne sterowanie procesami (zaraz po wojnie w wyniku boomu popytowego zaprzestano ich stosowania). Po zakończeniu wojny w 1947 roku wyjechał do Japonii, gdzie miał pomagać przy organizacji spisu ludności.
Od początku lat 50. zaczął prowadzić wykłady dla japońskich inżynierów poświęcone statystycznemu sterowaniu procesami oraz statystycznemu sterowaniu jakością.
Po powrocie do USA prowadził firmę konsultingową, jednak jego dokonania nie były szerzej znane. Dopiero w 1980 roku, po wywiadzie dla NBC poświęconym sukcesowi gospodarczemu Japończyków, stał się wielkim odkryciem menedżerów amerykańskich.
[edytuj] Osiągnięcia
Czternaście zasad Deminga - zasady wprowadzania nowej filozofii jakości do organizacji
Koło Deminga - cykl ciągłego doskonalenia Plan-Do-Check-Act
Nagroda im. Deminga - powołana przez Japończyków dla uhonorowania Deminga. Była to pierwsza nagroda projakościowa na świecie i do dziś stanowi wzór dla wielu nagród krajowych i międzynarodowych (Nagroda im. Malcolma Baldridge'a, Europejska Nagroda Jakości, Polska Nagroda Jakości.
[edytuj] Ocena
Deming uważał, że 94% wszystkich problemów jakościowych powstaje z winy kierownictwa, które musi zaangażować się w zarządzanie jakością i zapewnienie jakości. Zarząd jednak powinien pamiętać, że decyzje w tych sprawach powinny być podejmowane razem z pracownikami. Był zdecydowanym wrogiem kontroli, a swoje podejście do jakości totalnej określił w czternastu tezach. Był także wrogiem amerykańskich metod zarządzania, jak zarzadzanie przez cele czy zarządzanie przez wyniki i krytykował je na każdym kroku.
Według niego do efektywnego zarządzania jakością potrzebne jest myślenie statystyczne czyli poznanie metod statystycznych, zastosowanie tych metod oraz wyciągnięcie odpowiednich wniosków.
