Wiśnicko-Lipnicki Park Krajobrazowy

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Wiśnicko-Lipnicki Park Krajobrazowy
Położenie	gminy: Nowy Wiśnicz, Lipnica Murowana.
Data utworzenia	1997
Powierzchnia	143,11 km²
Otulina	0 km²
Rezerwatów	3
Oficjalna strona Parku

Rezerwat przyrody Kamień Grzyb

Zamek w Nowym Wiśniczu

Kamienie Brodzińskiego

Wiśnicko-Lipnicki Park Krajobrazowy jest parkiem krajobrazowym, który powstał w kwietniu 1997 roku i leży w północno-wschodniej części województwa małopolskiego, na Pogórzu Wiśnickim będącym częścią Pogórza Wielickiego.

Powierzchnia parku wynosi 14 311 ha (teren gmin Nowy Wiśnicz i Lipnica Murowana). Celem utworzenia parku była ochrona wyróżniającego się krajobrazu przyrodniczego i unikalnego krajobrazu kulturowego. Na terenie parku występują bardzo różnorodne obszary o unikatowych walorach krajobrazowych. Oprócz wzgórz, których wysokość przekracza 500 m n.p.m występują niewielkie i płaskie wzgórza, głębokie doliny rzeczne, strome jary potoków, obszary pól uprawnych, lasy, łaski i torfowiska. Na wzgórzach leśnych występują liczne ostańce skalne, często posiadające kształt grzyba. Różnorodność rzeźby terenu Pogórza Wiśnickiego na tym obszarze pociąga za sobą różnorodność występujących tu ekosystemów i bogactwo gatunków roślin i zwierząt. Bogaty jest też dorobek kultury materialnej tego regionu.

[edytuj] Zabytki kultury materialnej

W Nowym Wiśniczu:
- fortyfikacje i zespół miejski
- zamek z XIV wieku
- klasztor z XVII wieku
W Lipnicy Murowanej:
- trzy kościoły z XIV-XVII wieku
- dwór z XIX wieku
- domy podcieniowe w rynku
Liczne, dobrze zachowane cmentarze z I wojny światowej.

[edytuj] Przyroda nieożywiona

Rezerwat przyrody Kamień Grzyb, z głazem w kształcie grzyba o wysokości ok. 7 m znajdujący się w miejscowości Połom Duży na południe od Nowego Wiśnicza
Rezerwat przyrody Kamienie Brodzińskiego z pomnikiem przyrody, grupą ciekawych kształtem skał zbudowanych z piaskowca istebniańskiego, położony na granicy Lipnicy Murowanej i Rajbrotu
Rezerwat przyrody Skałki Chronowskie - pomnik przyrody nieożywionej; piaskowce wychodnie znajdujące się w wierzchowinowych partiach Kobylej Góry (na terenie wsi Chronów, przy granicy z Borówną).

[edytuj] Flora

Występują tu gatunki roślin typowe dla Pogórza. Wśród zespołów leśnych dominują: buczyna karpacka, kwaśna buczyna niżowa, grądy i bory mieszane, łęg jesionowo olszowy, podgórski łęg jesionowy, olszynka karpacka, żyzna jedlina. Wśród nieleśnych zespołów roślinnych występują: młaki turzycowo-mietlicowe i turzycowo-kozłkowe, murawy kserotermiczne oraz zespoły torfowiskowe. Bogaty jest skład gatunkowy roślin. Z ciekawszych gatunków występują:

[edytuj] Fauna

Stwierdzono występowanie 119 gatunków chronionych zwierząt, m. in.:

4 gatunki płazów: żaba trawna, kumak górski, rzekotka drzewna, ropucha szara
8 gatunków gadów, czyli wszystkie krajowe gat. z wyjątkiem węża Eskulapa
ryba strzebla potokowa
nietoperze: gacek brunatny, gacek wielkouch, mopek Barbastella, mroczek późny, nocek duży, nocek Natterera, podkowiec mały
ryjówkowate: ryjówka aksamitna, ryjówka malutka, rzęsorek rzeczek, rzęsorek mniejszy, zębiełek karliczek
gronostaj
łasica
orzesznica
jeż wschodni
wydra
80 gatunków ptaków, a wśród nich:
bezkręgowce:
- 6 gatunków biegaczy (m. in. liszkarz tęcznik, kozioróg dębosz)
- paź żeglarz
- paź królowej
- mieniak tęczowiec
- mieniak strużnik

Środowisko naturalne na obszarze parku jest w niewielkim tylko stopniu skażone, gdyż brak tu ciężkiego przemysłu i wielkich aglomeracji miejskich, a rolnictwo zbliżone jest do ekologicznego. W ostatnich czasach obserwuje się postępującą naturalizację krajobrazu na terenie parku. Część pól uprawnych bowiem wskutek zaniechania uprawy zarasta lasem lub zamieniona zostaje na łąki i ugory.

Szlaki turystyczne: