Władysław Korsak
Z Wikipedii
Władysław Korsak (ur. 23 grudnia 1890 w Sławucie, Wołyń, zm. 30 grudnia 1949), polski działacz państwowy, wojewoda stanisławowski i kielecki, wiceminister spraw wewnętrznych.
Uczęszczał do gimnazjum realnego w Równem, następnie studiował w Kijowie, w Instytucie Leśnym i Instytucie Politechnicznym. W czasie studiów działał w polskich organizacjach młodzieżowych ("Korporacja", Młodzież Postępowo-Niepodległościowa "Filarecja", Związek Walki Czynnej). W 1908 wstąpił do Polskiej Partii Socjalistycznej - Frakcji Rewolucyjnej. W 1913 został aresztowany i zesłany do Witebska. Od 1917 pracował w polskich instytucjach przy Ukraińskiej Centralnej Radzie w Kijowie, opowiadając się za współpracą z bolszewikami.
Od 1918 pracował w polskiej administracji państwowej. Był starostą w Radzyminie, naczelnikiem wydziału samorządowego w Urzędzie Wojewódzkim Warszawskim, wicewojewodą warszawskim (1926). Po przewrocie majowym został wojewodą stanisławowskim (1926 -1927), a następnie kieleckim (1927 -1930). W lutym 1930 przeszedł na stanowisko dyrektora departamentu samorządowego w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych, a w grudniu t.r. został podsekretarzem stanu (wiceministrem) w tym resorcie, gdzie nadzorował sprawy samorządowe. Funkcję wiceministra pełnił do 1939.
Był prezesem Towarzystwa Krzewienia Kultury Teatralnej w Warszawie, członkiem zarządu Polskiego Banku Komunalnego, członkiem rady nadzorczej Banku Gospodarstwa Krajowego. Od 1939 na emigracji, w 1941 osiadł na stałe w USA, gdzie działał w środowisku uchodźców. Odznaczony m.in. Krzyżem Niepodległości i krzyżem Orderu Polonia Restituta.
Był żonaty (żona Halina Gołębiowska).
Źródła:
- Janusz Żarnowski, Władysław Korsak, w: Polski Słownik Biograficzny, tom XIV, 1968
