Wąż zbożowy
Z Wikipedii
Wąż zbożowy | |
Wąż zbożowy zjadający upolowaną mysz |
|
Systematyka | |
Domena | eukarioty |
Królestwo | zwierzęta |
Typ | strunowce |
Podtyp | kręgowce |
Gromada | gady |
Rząd | łuskonośne |
Podrząd | węże |
Rodzina | połozowate |
Gatunek | wąż zbożowy |
Nazwa systematyczna | |
Pantherophis guttatus | |
L., 1766 |
Wąż zbożowy, zwany też zbożówką (Pantherophis guttatus) to przedstawiciel rodziny połozowatych. Do niedawna klasyfikowany jako Elaphe guttata.
Często występuje także dzika hybryda węża zbożowego i Elaphe emoryi (eng. Great Plains Ratsnake).
- Wygląd:
Ubarwienie niezwykle zróżnicowane, najczęściej występujące to: tło pomarańczowe lub rudobrązowe, na nim występują duże, nieregularne czerwone plamy w czarnych obwódkach. Brzuch jest białawy z czarnymi plamami w kształcie prostokątów. Głowa niewielka, a pysk zaokrąglony, oczy zaś mają okrągłe źrenice i złociste tęczówki. Całe ciało muskularne. W chwili obecnej na skutek intensywnej hodowli istnieje około trzydziestu odmian barwnych węża zbożowego. Zwykle dorasta do ok. 140-150 cm. Rekordowe osobniki osiągały ok. 180 cm. Waga dorosłego osobnika to ok. 400-500 g.
- Pożywienie:
Odżywia się głownie gryzoniami, także drobnymi jaszczurkami, sporadycznie ptakami i jajami ptaków.
- Rozmnażanie
W warunkach naturalnych gody odbywają się zwykle wiosną. Samica po ok. dwóch miesiącach składa 5-20 jaj (średnio 10), z których po ok. 55-60 dniach wykluwają się młode o długości ok. 25-30 cm. Przez pierwszy tydzień odżywiają się zapasami z jaja, po czym przechodzą pierwszą wylinkę i przystępują do samodzielnego żerowania.
- Występowanie:
Występuje w środkowej i południowo-wschodniej części Ameryki Północnej.
- Informacje dodatkowe
Jest to wąż najpowszechniej hodowany w warunkach domowych.