Van de Graaff (krater księżycowy)
Z Wikipedii
| Charakterystyka krateru | |
|---|---|
| Współrzędne: | |
| Szerokość selenograficzna: | 27,4° S |
| Długość selenograficzna: | 172,2° E |
| Średnica | 233 km |
| Głębokość krateru | brak danych |
| Nazwany imieniem: | Robert J. Van de Graaff |
Van de Graaff jest niezwykłą formacją składającą się z dwóch kraterów, króre przypominają w kształcie ilczbę 8, nie posiadająca wewnętrznej ściany oddzielającej dwie połowy. Krater znajduje się na niewidocznej z Ziemi stronie Księżyca, na północno wschodniej krawędzi Mare Ingenii. Na południowym wschodzie znajduje się krater Birkeland. Na północy znajduje się krater Aitken a na wschodzie krater Nassau.
Południowo zachodnia zewnętrzna ściana jest ukształtowana tarasowo, ale w środku jest przeważnie zniszczona. Dwa mniejsze kratery pokrywają południowo wschodni brzeg, tuż obok krateru Birkeland. Wewnątrz także znajduje się kilka małych kraterów. Południowo zachodnia część posiada główny szczyt podczas gdy północno wschodnia jest bardziej gładsza.
Orbitalne badania Księżyca wykazały, że w sąsiedztwie tej formacji znajduje się lokalne pole magnetyczne, które jest silniejsze niż naturalne pole magnetyczne księżyca. Jest to najprawdopodobniej oznaka obecności skały wulkanicznej pod powierzchnią. Krater również ma nieco wyższe promieniowanie niż typowa księżycowa powierzchnia.
[edytuj] Satelickie kratery
| Van de Graaff |
Szerokość | Długość | Średnica |
|---|---|---|---|
| C | 26,6° S | 172,8° E | 20 km |
| F | 26,8° S | 174,6° E | 20 km |
| J | 28,5° S | 174,1° E | 25 km |
| M | 30,6° S | 171,5° E | 19 km |
| Q | 27,6° S | 171,3° E | 15 km |
