Turbosprężarka
Z Wikipedii
Turbosprężarka - maszyna wirowa składająca się z turbiny i sprężarki. Służy do doładowania silnika spalinowego, albo kotła parowego. Turbina jest zasilana spalinami z silnika, a sprężone powietrze zasila silnik zwiększając jego sprawność. Silniki pojazdów samochodowych wyposażone są najczęściej w turbosprężarkę Garreta. Nazwa pochodzi od nazwiska konstruktora.
Budowę ma zbliżoną do turbiny spalinowej, ale nie zawiera komory spalania. Rolę wytwornicy spalin spełnia w tym przypadku silnik spalinowy.
Turbodoładowanie zostało opatentowane w roku 1905 przez Szwajcara, dr Alfreda Büchi, od 1938 było stosowane w samochodach ciężarowych, zaś od 1973 w osobowych. Usprawnienia konstrukcyjne sprawiają, że dzisiejsze turbiny mają niższą bezwładność i zwiększają elastyczność silnika nawet na niskich obrotach, także zużycie paliwa samochodów turbodoładowanych spadło.
Turbosprężarka składa się z turbiny, czyli tzw. gorącej części (na fotografii z lewej strony, na czerwono) i sprężarki, tzw. chłodnej części (na fototografii z prawej strony, na niebiesko), których wirniki są sztywno połączone wspólnym wałem. Turbina, napędzana gazami wylotowymi z silnika, zamienia energię tych gazów na energię mechaniczną, która służy do napędu sprężarki sprężającej powietrze przed dostarczeniem go do silnika.
Stosowanie turbosprężarki zwiększa moc oraz elastyczność silnika.
Aby wytworzyć wystarczajacą ilość sprężonego powietrza wirnik sprężarki powinnien obracać się z wysoką prędkością obrotową (rzędu nawet 200 000 obr/min.), ale by silnik mógł wytworzyć odpowiednią ilość gazów wylotowych konieczną do rozpędzenia wirnika turbiny, musi pracować z odpowiednim obciążeniem. Czas, który mija po wciśnięciu pedału gazu do osiągnięcia właściwego działania turbosprężarki nazywamy turbodziurą.
