Traudl Junge
Z Wikipedii
Traudl Junge właściwie Gertrude Junge, z domu Humps, (ur. 16 marca 1920, zm. 10 lutego 2002), osobista sekretarka Adolfa Hitlera od 1942 do 1945.
Swoje przeżycia z tego okresu utrwaliła razem z pisarką i dziennikarką Melissa Müller w książce Z Hitlerem do końca (2003) (tytuł oryginału niem. Bis zur letzten Stunde, 2002).
Wspomnienia z posady sekeretarki Hitlera zostały też tuż przed jej śmiercią utrwalone w dokumencie w reżyserii Andrégo Hellera i Othmara Schmiderera pt. W ślepnym zaułku (tytuł oryginału niem. Im toten Winkel)
Przeżycia i wspomnienia Traudl Junge posłużyły za kanwę scenariusza filmu Upadek, który przedstawia historię ostatnich dni w bunkrze Hiltera z jej perspektywy.
Spis treści |
[edytuj] Biografia
[edytuj] Małżeństwo i wojna
Traudl Junge urodziła się w Monachium (Bawaria) jako córka mistrza browarniczego, porucznika rezerwy Maxa Humpsa i córki generała Hildegardy Humps.
W 1942 przeprowadza się do Berlina, gdzie dzięki pomocy siostry otrzymuje posadę w kancelarii Rzeszy. Zajmuje się sortowaniem korespondencji Hitlera. W wyniku zorganizowanego konkursu otrzymuje szansę, by dołączyć do grupy osobistych sekretarek Hitlera. Traudl, której marzeniem nie była stała posada sekretarki, ale kariera tancerki, nie jest nerwowa i robi mało błędów w dyktowanych tekstach. Niespodziewanie dla siebie otrzymuje w grudniu 1942 posadę sekretarki Hitlera, u którego boku spędza trzy lata. Humps pracuje w Berlinie, prywatnej rezydencji Hitlera w Berghofie w Berchtesgaden w Wilczym Szańcu koło Kętrzyna.
Rozkład dnia w tym okresie jest całkowicie podporządkowany rozkładowi dnia Hitlera, który wraz z narastającą awersją do wojskowych spędza ze swoimi sekretarkami coraz więcej czasu, jada z nimi posiłki, dzięki czemu zyskują one szansę poznania jego życia osobistego, jego myśli i przeszłości. 23 czerwca 1943 wychodzi za mąż za oficera SS Hansa Hermanna Jungego, który jednak latem 1944 ginie na froncie.
Początkiem 1945 Traudl Junge przeprowadza się wraz z innymi współpracownikami Hitlera do bunkra znajdującego się pod Kancelarią Rzeszy, gdzie spędza ostatnie tygodnia Hiltera. Wprawdzie Hitler chce ewakuować w nocy 20 na 21 kwietnia pozostające jeszcze w bunkrze kobiety, te jednak wyrażają chęć pozostania. Wieczorem 28 kwietnia jest obecna przy zawarciu małżeństwa Hitlera i Evy Braun oraz notuje jego testament. Gdy 30 kwietnia około godziny 15:30 padają strzały, siedzi w pokoju obok i je kolację z dziećmi Goebbelsa.
Po samobójwie Adolfa Hitlera Traudl Junge ucieka z bunkra i żyje początkowo pod pseudonimem "Gerda Alt". Po wojnie zostaje zakwalifikowana przez aliantów, również ze względu na młody wiek, za bierną uczestniczkę wydarzeń i nie zostają jej formalnie postawione zarzuty.
[edytuj] Po wojnie
Za namową znajomego spisuje w 1947 swoje przeżycia. Zapiski te jednak nie zostają opublikowane, jak sama uzasadnia "z braku czytelników zainteresowanych taką historią".
W latach powojennych Traudl Junge nie jest w żaden sposób przedmiotem zainteresowania szerokiej opinii publicznej. Poza wywiadem udzielonym w 1974 żyje w zapomnieniu, aż do opublikowania w 2002 napisanej z Melissą Müller książki Z Hitlerem do końca i dokumentu w reżyserii Andrégo Hellera.
W wieku 81 lat Traudl Junge umiera na raka w monachijskim szpitalu.
[edytuj] Cytaty
Nauczyłam się przyznawać do tego, że w 1942 r., jako dziewiętnastolatka, młoda i ciekawa życia, byłam zafascynowana Adolfem Hitlerem, że był on sympatycznym zwierzchnikiem i odnosił się do mnie po przyjacielsku a zarazem po ojcowsku, że z całą świadomością, tłumiąc w sobie ostrzegawczy głos niemal do samego gorzkiego końca, chętnie przebywałam u jego boku. Po ujawnieniu zbrodni popełnionych przez tego człowieka do końca życia będzie mi towarzyszyło poczucie, że jestem współwinna. – Z Hitlerem do końca
Trzeba wsłuchiwać się w głos sumienia. Nie trzeba, nawet w przybliżeniu, tyle odwagi, ile by się wydawało, do przyznania się do błędów i wyciagnięcia z nich wniosków. Po to się przyszło na świat, żeby zmieniać się ucząc. – Z Hitlerem do końca
Oczywiście, że cały horror, o którym usłyszałam, podczas procesu w Norymberdze, o 6 milionach Żydów, dysydentach, czy ludziach innych ras, którzy zostali zabici, wstrząsnął mną głęboko. Ale wtedy jeszcze nie byłam w stanie zobaczyć w tym związku ze swoja przeszłością. Uspokajałam się myślą że nie jestem osobiście za to odpowiedzialna i że nie wiedziałam o skali tego. Ale pewnego dnia, kiedy przechodząc obok tablicy upamiętniającej Sophie Scholl, przy Franz-Josephe-Strasse, zobaczyłam, że ona była moim wieku i że została stracona w roku, w którym zaczęłam pracować dla Hitlera. Wtedy dopiero zrozumiałam, że młodość nie jest żadnym usprawiedliwieniem i że mogłam odkryć prawdę. – Z filmu Upadek
[edytuj] Literatura
- Traudl Junge, Melissa Müller: Z Hitlerem do końca (Bis zur letzten Stunde, 2002), Dom Wydawniczy Bellona, 2003. ISBN: 83-11-09664-3
