Szybkowar
Z Wikipedii
Szybkowar to szczelny garnek, w którym w czasie gotowania potraw zawierających znaczne ilości wody para nie mając dokąd uchodzić powoduje wzrost ciśnienia we wnętrzu garnka. Wzrost ciśnienia powoduje wzrost temperatury wrzenia wody. Podniesiona temperatura znacznie przyspiesza proces gotowania.
W praktyce szybkowar nie jest całkowicie szczelnym naczyniem, lecz posiada zawór bezpieczeństwa utrzymujący stałe nadciśnienie w jego wnętrzu, który powoli wypuszcza nadmiar pary. Gotowanie potraw w naczyniu całkowicie szczelnym prowadziłoby do stałego wzrostu ciśnienia w jego wnętrzu aż do wartości powodującej jego rozerwanie.
W większości szybkowarów konstrukcja zaworu jest bardzo prosta. Jest to ruchoma, ciężka sztabka metalu zawieszona na krótkim, pionowym pręcie. Sztabka ta w pozycji najniższej blokuje otwór zaworu. W momemencie gdy ciśnienie wewnątrz szybkowaru przekracza pewną wartość, sztabka jest przez to ciśnienie unoszona do góry a nadmiar pary może w tym czasie wylecieć z garnka, co powoduje obniżenie ciśnienia i opadnięcie sztabki blokującej ponownie zawór. W niektórych szybkowarach zawory są zaopatrywane w rodzaj przeciwwagi, umożliwającej regulację ciśnienia wewnątrz garnka, przez zmianę położenia obciążnika przeciwwagi
Szybkowar został wynaleziony przez Denisa Papina w 1679 r. Papin nazwał swój wynalazek "zmiękczaczem kości". Na jego cześć szybkowar był długo nazwany - kociołkiem Papina.
Budowa: szczelnie zamkniety garnek z zaworem bezpieczeństwa. Gdy w garnku otrzymamy maksymalne ciśnienie jaki może wytrzymać dany szybkowar to otwiera się zaworek. Otwarcie się zaworka powoduje uwolnienie się do atmosfery części pary wodnej-towarzyszy przy tym charakterystyczny gwizd.
Zobacz też: kuchnia, kocioł parowy.
