Sztuczny rozrusznik serca
Z Wikipedii
Sztuczny rozrusznik serca (stymulator serca, kardiostymulator) to urządzenie elektryczne (obecnie wszczepiane w ciało chorego) służące do elektrycznego pobudzania rytmu serca gdy naturalny rozrusznik (węzeł zatokowy) nie spełna swojej roli. Pierwszy zewnętrzny rozrusznik serca zbudował John Hopps w 1950. Pierwszy wewnętrzny rozrusznik wszczepił w Sztokholmie 8 października 1958 Åke Senning, szwedzki kardiochirurg przy współpracy Rune Elmeqvist. Rozrusznik zawiódł po 3 godzinach.
Z ciekawostek: rozważa się zasilanie rozruszników z baterii atomowych, dzięki czemu wzrośnie czas działania rozrusznika bez wymiany baterii.
Przeczytaj też zastrzeżenia dotyczące pojęć medycznych na Wikipedii! Wikipedia:Wikiprojekt Nauki medyczne • Portal:Nauki medyczne |