Stevie Nicks

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Stevie Nicks (właściwie Stephanie Lynn Nicks), urodzona 26 maja 1948 roku w Phoenix, amerykańska wokalistka rockowa.

[edytuj] Początki kariery

Stevie rozpoczęła karierę w latach sześćdziesiątych występując w wielu zespołach rockowych (The Changing Times, Fritz). W tym czasie Nicks poznaje Lindsey'a Buckinghama. W 1971 roku Nicks i Buckingham nagrywają wspólnie płytę pt."Buckingham Nicks", która co prawda nie odnosi zbyt dużego sukcesu, ale zwraca uwagę Micka Fleetwooda z grupy Fleetwood Mac. Mick Fleetwood poszukiwał nowego gitarzysty do zespołu i chciał aby Buckingham objął tę funkcję. Buckingham zgodził się, ale pod warunkiem że do zespołu dołączy także Stevie Nicks. W 1975 roku ukazuje się pierwsza płyta Fleetwood Mac w nowym składzie zatytułowana "Fleetwood Mac", która w samych tylko Stanach Zjednoczonych zyskuje status multiplatynowego krążka (ponad pięć milionów sprzedanych egzemplarzy) i lansuje niezapomniane przeboje: "Rhiannon" i "Landslide" (obydwa skomponowane i zaśpiewane przez Nicks). Oryginalny wizerunek sceniczny Nicks przykuwa uwagę publiczności na całym świecie, dzięki czemu wokalistka staje się pierwszoplanową postacią w zespole. W latach siedemdziesiątych Nicks nagrywa z Fleetwood Mac jeszcze dwa, przebojowe studyjne krązki: "Rumours" (jedna z najlepiej sprzedających się płyt w historii, ponad 16 milionów sprzedanych egzemplarzy w samych Stanach Zjednocznych) oraz "Tusk". Pochodzące z tych płyt single: "Dreams" (pierwszy w karierze Fleetwood Mac singel na 1 miejscu amerykańskiej listy przebojów) oraz "Sara", obydwa zaśpiewane przez Nicks, umacniają pozycję grupy na światowym rynku muzycznym.

[edytuj] Kariera solowa

W 1981 roku Nicks decyduje się na wydanie pierwszej, solowej płyty pt. "Bella Donna". Na albumie znajdują się utwory, które wokalistka skomponowała w latach siedemdziesiątych, a które nie znalazły się na płytach Fleetwood Mac. Produkcję krążka Nicks powierza Jimmiemu Iovine. Płyta stanowi mieszankę rocka, popu z elementami muzyki country. Krążek dociera na sam szczyt amerykańskiej listy przebojów i w mgnieniu oka zyskuje status multiplatynowej płyty, rozchodząc się w Stanach w ponad pięciu milionach egzemplarzy. Z albumu pochodzą tak wielkie przeboje jak: "Stop Draggin' My Heart Around" (nagrane z Tomem Petty), "Leather And Lace (duet z Donem Henleyem) czy Edge Of Seventeen". Nicks wyrusza w krótką trasę koncertową promującą jej solowy krążek, ale przeywa ją żeby nagrać kolejny album z Fleetwood Mac. W 1982 roku ukazuje się nowe, studyjne dzieło Fleetwood Mac – "Mirage". Krążek przez pięć tygodni nie schodzi ze szczytu amerykańskiej listy przebojów, a zaśpiewany przez Stevie singel "Gypsy" staje się szlagierem.

Po sukcesie krążka "Bella Donna" Nicks kontynuuje solową karierę równocześnie współpracując z Fleetwood Mac. W 1983 roku Stevie wydaje drugą solową płytę pt. "Wild Heart". Płyta lansuje wielki przebój w postaci singla "Stand Back" (w którym na keybordzie zagrał Prince), jednak nie odnosi sukcesu na miarę "Bella Donny". Płyta sprzedaję się w Stanach w ponad dwóch milionach egzemplarzy,a Nicks wyrusza w trasę koncertową. W 1985 roku artystka wydaje trzeci album "Rock A Little", który zostaje bardzo chłodno przyjęty przez krytyków. Pomimo złej prasy płyta zyskuje status platyny, a wokalistka wyrusza w kolejne tourne po Ameryce. Kolejna solowa płyta Stevie Nicks "The Other Side Of The Mirror" ukazuje się w 1989 roku i lansuje przebój "Rooms On Fire". Krążek stylistyczne różniący się od poprzednich solowych dokonań piosenkarki nie sprzedaje się tak dobrze jak poprzednie płyty, ale ostatecznie zyskuje status platyny i sprzedaje się w ponad milionowym nakładzie. W 1991 roku Nicks wydaje pierwszą składankę-"Timespace-The Very Best Of Stevie Nicks", na której obok największych przebojów z solowej kariery artystki znajduje się kilka premierowych utworów, z których jeden pt. "Sometimes It's A Bitch" ukazuje się na singlu. Następny studyjny krążek Stevie zostaje wydany w 1994 roku i nosi tytuł "Street Angel". Niestety album okazuje się artystyczną i komercyjną wpadką, o czym świadczą złe recenzje i słabe wyniki sprzedaży. Niepowodzenia zawodowe a także problemy ze zdrowiem (spowodowane najpierw uzależnieniem od kokainy, a później od leków) sprawiły, iż przez dłuższy czas Nicks pozostawała w cieniu. Dopiero w 2001 roku wokalistka decyduje się na wielki powrót. W tym właśnie roku ukazuje się jej płyta "Trouble In Shangri-La", która debiutuje na 5 miejscu amerykańskiej listy przebojów i zdobywa uznanie krytyków na całym świecie.