Stanisław Łempicki
Z Wikipedii
Stanisław Łempicki (ur. 25 maja 1886 w Kamionce Strumiłowej (woj. tarnoplskie), zm. 2 grudnia 1947 w Krakowie) - polski uczony, pisarz, profesor historii oświaty i szkolnictwa Wydziału Humanistycznego Uniwersytetu Jana Kazimierza, członek korespondent Polskiej Akademii Umiejętności, jeden z przedstawicieli filozoficznej szkoły lwowsko-warszawskiej.
Obok historii szkolnictwa zajmował się także badaniami nad historią kultury w Polsce (prace: Mecenat kulturalny w Polsce. Problemy i postulaty, Biskupi polskiego renesansu jako opiekunowie kultury, Szymon Szymonowicz i jego czasy, Medyceusz polski XVI wieku, Renesans i humanizm w Polsce), był także historykiem literatury polskiej (J. Kochanowski, A. Mickiewicz, I. Krasicki). W czasie II wojny pracował w Ossolineum we Lwowie, po wojnie wykładał na Uniwersytecie Lwowskim a po wymuszonym wyjeździe ze Lwowa - na Jagiellońskim. Był odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.