Siarczan miedzi
Z Wikipedii
| Siarczan(VI) miedzi(II) | |
|---|---|
 |
|
| Ogólne informacje | |
| Nazwa systematyczna | Siarczan(VI) miedzi(II) pięciowodny |
| Inne nazwy | Witriol miedzi Siny kamień Chalkantyt |
| Wzór chemiczny | CuSO4·5H2O |
| Masa molowa | 249.68 g/mol (pięciowodny) 159.58 g/mol (bezwodny) |
| Wygląd | niebieskie kryształy (pięciowodny) szaro-biały proszek (bezwodny) |
| Numer CAS | 7758-99-8 |
| Numer WE (EINECS) | 231-847-6 |
| Właściwości | |
| Gęstość i stan skupienia | 2.284 g/cm3, ciało stałe |
| Rozpuszczalność w wodzie | 31.6 g/100 ml (0 °C) |
| Temperatura topnienia | 110 °C (− 4H2O) 150 °C (− 5H2O) 650 °C rozkład |
| Budowa | |
| Układ krystalograficzny | Trójskośny |
Siarczan(VI) miedzi(II) (tradycyjnie siny kamień) to sól o wzorze CuSO4 (ρ=2,29 g/cm3), występuje jako sól pięciowodna CuSO4*5H2O tzw. witriol miedzi.
Barwa uwodnionego siarczanu jest związana z obecnością w jonu [Cu(H2O)6]2+. Rozpuszczalność: 25g – 20°C, 75g – 100°C. Z roztworu wydziela się w postaci niebieskich kryształów pentahydratu CuSO4•5H2O.
Pod wpływem ogrzewania w temperaturze 375 K traci dwie cząsteczki wody przechodząc w trójhydrat – CuSO4*3H2O (d=3.78 g /cm3), następnie monohydrat. Ogrzany powyżej temperatury 470 K staje się bezwodny. Bezwodny siarczan miedzi jest białym lub szarym, silnie higroskopijnym ciałem stałym o gęstości 3,6 g/cm3. Dobrze rozpuszcza się w wodzie, roztwór ma odczyn lekko kwasowy.
Bezwodny siarczan miedzi jest powszechnie stosowany w laboratoriach jako środek suszący.
Zobacz też: hydrat
