Samuel Aba
Z Wikipedii
Sámuel Aba, Aba, Owo, Owon, Ouban (ur. ok. 990, zm. 5 lipca 1044), król Węgier 1041–1044.
Jego pochodzenie nie jest bliżej znane. Według najpopularniejszej hipotezy był szwagrem króla węgierskiego Stefana I Świętego. Obecnie sądzi się, że był raczej jego siostrzeńcem, wnukiem po kądzieli księcia Gezy. Przywódca stronnictwa "panów węgierskich", przeciwników króla Piotra Orseolo, opierającego się w swych rządach na przybyłych z nim Niemcach i Włochach. Po wypędzeniu z kraju dotychczasowego władcy, obrany został przez swe zwycięskie stronnictwo królem w 1041, spustoszył Austrię i Bawarię, w której schronił się król Piotr. W krótkim czasie utracił poparcie możnowładztwa, zrażonego jego okrucieństwami. Usiłował wówczas znaleźć oparcie u chłopów i pasterzy, podejmując próbę likwidacji własności prywatnej i wprowadzenia wspólnego władania ziemią. Został pobity w 1044 nad rzeką Babą (na polach Ménfö w pobliżu Győr) przez cesarza Henryka III, dostał się do niewoli i został ścięty z rozkazu króla Piotra.
Od króla Samuela Aby wywodzony jest możnowładczy ród węgierski Aba z Górnych Węgier (Słowacji).
Bibliografia Sroka Stanisław A., Historia Węgier w zarysie do 1526 roku, Bydgoszcz 2000, ISBN 83-87933-75-9, s. 22.
Poprzednik Stefan I Święty |
król Węgier 1041 – 1044 |
Następca Piotr Orseolo |