Roger De Vlaeminck
Z Wikipedii
Roger de Vlaeminck (ur. 24 sierpnia 1947 w Eekloo) - były belgijski kolarz szosowy. W latach 70. XX wieku był jednym z najlepszych "łowców klasyków" w świecie kolarskim.
De Vlaeminck jest jednym z trzech kolarzy, którym udało się wygrać w swojej karierze wszystkie 5 "monumentów kolarstwa", czyli najbardziej prestiżowe wyścigi klasyczne (oprócz niego dokonali tego Rik van Looy i Eddy Merckx). Niepobitym rekordem jest jego czterokrotne zwycięstwo w Paryż-Roubaix, gdzie wygrywał w latach 1972 - 1977.
Nie tylko w klasykach Roger de Vlaeminck był konkurentem Eddy Merckxa. Mimo, że nie odnosił aż tylu sukcesów co rodak, był jednak jeszcze bardziej wszechstronny. Zdobył po jednym razie Mistrzostwo świata w przełaju w kategorii amatorów i zawodowców, jak również pięciokrotnie mistrzostwo Belgii w tej dycyplinie (trzykrotnie jako zawodowiec, dwukrotnie jako amator). W roku 1969 oprócz zwycięstwa w mistrzostwach Belgii w przełaju (jako amator), zdobył mistrzostwo zawodowców Belgii na szosie. W 1972 roku zdobył Mistrzostwo Belgii w jeździe parami na torze (Madison) razem z Patrikiem Sercu. Triumfiował także w innych dyscyplinach torowych - odniósł wiele zwycięstw w wyścigach sześciodniowych.
[edytuj] Wybrane zwycięstwa na szosie
- Tour de Suisse: 1975
- Tirreno-Adriatico: 1972, 1973, 1974, 1975, 1976, 1977
- 1 etap na Tour de France: 1970
- 1 etap na Vuelta a Espana: 1984
- 22 etapy na Giro d'Italia: 1972-1979
- Klasyfikacja punktowa w Giro d'Italia: 1972, 1974, 1975
- Mistrzostwo Belgii: 1969
- Mediolan-San Remo: 1973, 1978, 1979
- Dookoła Flandrii: 1977
- Paryż-Roubaix: 1972, 1974, 1975, 1977
- Liege-Bastogne-Liege: 1970
- Mistrzostwa Zurychu: 1975
- Giro di Lombardia: 1974
- Cztery Dni Dunkierki: 1971
- Omloop Het Volk: 1969, 1979
- GP E3: 1971
- La Flèche Wallonne: 1971
- Paryż-Bruksela: 1981
- Giro del Lazio: 1975, 1976
- Giro dell Emilia: 1976
- Mediolan-Turyn: 1972, 1974
