Rezerwat przyrody Łąck
Z Wikipedii
Rezerwat przyrody Łąck - rezerwat przyrody znajdujący się na terenie gminy Łąck w województwie mazowieckim.
- powierzchnia – 15,50 ha
- rok utworzenia - 1979
- rodzaj rezerwatu - faunistyczny
- dokument powołujący - zarządzenie Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dnia 19 kwietnia 1979r. (MP Nr, 13 poz. 77)
- przedmiot ochrony (wg aktu powołującego) - zachowanie starodrzewu sosnowego oraz miejsca lęgowego czapli siwej.
[edytuj] Klasyfikacja rezerwatu
- według głównego przedmiotu ochrony jest to rezerwat faunistyczny (Fn). Celem ochrony jest zachowanie starodrzewu sosnowego oraz miejsca lęgowego czapli siwej. Obecnie brak jest miejsca lęgowego czapli, a więc brak jest jednego z celów powołania rezerwatu. Wskazana jest zmiana celu ochrony i zakwalifikowanie go jako rezerwat nasadzeń i upraw (Nu) podtypu starych drzewostanów (dp)
- według głównego typu środowiska jest to rezerwat wód śródlądowych (W), wskazana jest zmiana kwalifikacji i uznanie go jako rezerwat lasów i borów (L) podtypu lasów mieszanych nizinnych (lmn).
[edytuj] Walory przyrodnicze
Teren rezerwatu położony jest na utworach trzeciorzędowych, na które składają się piaski, iły i żwiry, natomiast gliny zwałowe są pochodzenia czwartorzędowego. Teren charakteryzuje się formami plejstoceńskimi (morena czołowa, równina denudacyjna).
Powierzchnię rezerwatu stanowi drzewostan sosnowy z udziałem dębu w wieku około 194 lata, 30 m wysokości ze średnią grubością (pierśnicą) około 62 cm.
Na terenie rezerwatu stwierdzono występowanie 174 gatunków roślin naczyniowych (w tym 3 chronione, 7 paprotników) i 12 gatunków mchów. Objęte ochroną częściową to konwalia, kruszyna i turówka leśna.
Do osobliwości florystycznych w rezerwacie należą zachyłka trójkątna i klon polny.