Rembrandt

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Rembrandt: Autoportret

Autoportret z 1640 roku

Autoprtret 1661

Rembrandt: Autoportret z 1669 roku

Rembrandt Harmenszoon van Rijn (ur. 15 lipca 1606 w Leiden, zm. 4 października 1669 w Amsterdamie) – holenderski malarz, rysownik i grafik. Uważany powszechnie za jednego z największych artystów europejskich,jeden z najważniejszych malarzy holenderskich Złotego Wieku, okresu w którym kultura, nauka, gospodarka, potęga militarna i wpływy polityczne Holandii osiągnęły swoje apogeum.

Rembrandt pozostawił po sobie około 700 obrazów olejnych, 300 grafik i około 2000 rysunków. Charakterystyczną cechą dzieł Rembrandta jest zafascynowanie efektami światła i głębokich cieni. Jego styl i technika ewoluowały z biegiem lat, jednak zamiłowanie do dramatycznego oświetlenia malowanych scen zajmowało centralną pozycję w jego całej twórczości, tak malarskiej jak graficznej. Obrazy malowane są z olbrzymią swobodą, im później tym bardziej szerokimi, swobodnymi podciągnięciami pędzla. Przez całe życie malował z wielkim zamiłowaniem autoportrety. Powstało ich niemal 100, w tym około 20 grafik, tworząc w ten sposób "pamiętnikarski" zapis zmian jakie życie i doświadczenia wycisnęły się na jego twarzy. Serię zapoczątkował w roku 1627 portretem własnym jako młodego mężczyzny, ukrywającego twarz w cieniu. Jednym z ostatnich dzieł jest płótno z 1669 roku, z którego spogląda na nas stary, poszarzały i pomimo uśmiechu, zmęczony życiem człowiek zapadający się w ciemność. Obraz powstał tuż przed śmiercią artysty.

[edytuj] Lista ważniejszych dzieł Rembrandta

Straż Nocna (własc. Wymarsz kompanii strzelców)
Ukamienowanie św. Szczepana
Balaam i oślica
Koncert
Tobiasz i Anna
Dawid z głową Goliata przed Saulem
Lekcja anatomii doktora Tulpa
Samson i Dalila
Wskrzeszenie Łazarza
Judasz zwracający srebrniki
Malarz w pracowni
Jeremiasz opłakujący zniszczenie Jerozolimy
Ofiara Abrahama
Danae
Uczta Baltazara
Oślepienie Samsona
Ofiara Izaaka
Św. Rodzina
Wieczerza w Emmaus
Izaak i Rebeka, lub Żydowska narzeczona (ok. 1665)
Józef i żona Putyfara
Jakub błogosławiący synów Józefa
Powrót syna marnotrawnego (ok. 1668)
Batszeba
Uczta Baltazara (ok. 1635)
Jakub Błogosławi synów Józefa (1656)

[edytuj] Dzieła Rembrandta w Polsce

W Polsce znajdują się trzy obrazy Rembrandta. Jeden z nich (Pejzaż z miłosiernym Samarytaninem), przechowywany jest w Muzeum Czartoryskich w Krakowie, a dwa pozostałe (Uczony przy pulpicie (inny tytuł: Ojciec żydowskiej narzeczonej) z 1641 r. i Dziewczyna w kapeluszu (inny tytuł: Żydowska narzeczona) z 1641 r.) na Zamku Królewskim w Warszawie.

O ile kwestia autorstwa Pejzażu z miłosiernym Smarytaninem nie podlegała wątpliwości, o tyle w przypadku dwóch pozostałych dzieł dopiero na początku 2006 roku oficjalnie potwierdzono, że namalował je Rembrandt. Obrazy te, zakupione przez króla Stanisława Augusta Poniatowskiego, trafiły później w ręce rodziny Lanckorońskich, a następnie zostały przejęte przez gestapo. Po wojnie rodzinie udało się je odzyskać. W 1994 Karolina Lanckorońska przekazała swoją kolekcję w darze dla Narodu Polskiego i w ten sposób na Zamek trafiły oba dzieła Rembrandta.