Ratusz w Bieczu
Z Wikipedii
Ratusz w Bieczu - biecka siedziba władz miejskich. Stoi na środku bieckiego rynku.
[edytuj] Ratusz
Ratusz był pierwotnie gotycki, został przebudowany w XVI w. Po I rozbiorze Polski został zlikwidowany powiat biecki, więc ogromny ratusz nie był już potrzebny. W XIX w. zdecydowano się rozebrać cześć wschodnią, której fundamenty zostały odkryte w czasie wykopalisk archeologicznych prowadzonych na rynku w 1958 roku. Oznaczono je później ozdobnymi ceglanymi płytkami.
[edytuj] Wieża ratuszowa
W 1569 roku miasto nie mogło wybronić się z olbrzymich podatków i popadło w ruinę. 8 maja tego roku o 10. rano zawaliła się wieża ratuszowa, a w jej ruinach zginął młody trębacz. Wieża została ponownie wzniesiona w latach 1569 - 1580, głównie z funduszy Marcina Kromera. Wieża wysokości 58 m jest ozdobiona sgraffitem imitującym boniowanie. Na jednej ze ścian widnieją herby i tablice (min. poświęcone Kromerowi i Mickiewiczowi). Na ścianie wschodniej znajduje się tarcza zegara z XVI w. z 24-godzinnym podziałem. Obecnie jest ona rzadkością, ponieważ od XVII w. stosuje się tzw. półzegarze, z 12-godzinnym podziałem. Wieżę wieńczył hełm, który spalił się w wielkim pożarze miasta 12 maja 1903 r. Po zrekonstruowaniu wieżę pokryto gontami, a w 1998 r. hełm pokryto blachą miedzianą. Wieża była symbolem potęgi miasta. W dawnych czasach trębacz odgrywał hejnał, sygnalizował otwieranie i zamykanie bram oraz wiele innych informacji. Od 2005 roku z wieży znowu rozlega się hejnał - słychać go codziennie w południe. W najniższej piwnicy wieży znajduje się loch zwany turmą, do którego wtrącano skazańców. Na jej ścianach do dziś zachowały się różne napisy i kalendarze wyryte przez skazańców. Wyżej znajdowała się cela, gdzie dziś można oglądać kopie średniowiecznych narzędzi tortur.
