Puszcza Notecka
Z Wikipedii
Puszcza Notecka stanowi wielki kompleks leśny w Kotlinie Gorzowskiej ok. 135 tys. ha, porastający wydmowy obszar międzyrzecza warciańsko-noteckiego, ciągnąc się na długości ponad 100 km od Santoka i Skwierzyny na zachód po Oborniki i Rogoźno na wschodzie przy średniej szerokości 20 km.
Krajobraz puszczy urozmaicają potężne wały wydm, które tworzą labirynt dolin i pagórków.
Wysokość wydm wynosi średnio ok. 20 m, często jednak przekracza 30 m, a największą wysokość osiąga na Wielkiej Sowie – 42 m wysokości względnej i 93 m n.p.m.
Centrum Puszczy to tereny ubogie w wodę, natomiast na pograniczu, nad Wartą i Notecią, zgrupowały się jeziora rynnowe stanowiące urozmaicenie, tzw. akcent w "morzu piasków".
Zdecydowaną większość stanowią jednolite co do gatunku i wieku ok. 70-letnie drzewostany sosnowe, miejscami z nikłą domieszką brzozy pokrywając ubogie obszary sandrów i wydm.
Na terenie puszczy znajdują się 10 rezerwatów przyrody do największych należą:
- rezerwat ptaków Czaplisko,
- rezerwat ptaków Czapliniec,
- rezerwat ptaków Łabędziniec.