Puszcza Goleniowska
Z Wikipedii
Puszcza Goleniowska – zwarty kompleks leśny o powierzchni ok. 630 km² położony na Równinie Goleniowskiej na wschód od jeziora Dąbie i Zalewu Szczecińskiego. Leży głównie na terenie powiatu goleniowskiego; obrzeża należą do powiatów: kamieńskiego, stargardzkiego oraz miasta Szczecina. Większość obszaru Puszczy zajmują lasy sosnowe z domieszką dębu i buka porastające słabe, piaszczyste gleby. W położonych najniżej miejscach podmokłych występują zbiorowiska łęgowe, nieco wyżej rosną podmokłe lasy olszynowe przechodzące w typowy bór bagienny. Obszary najcenniejsze wydzielono i poddano ochronie z uwagi na rzadkość występujących tu gatunków fauny i flory:
- Zespół Przyrodniczo-Krajobrazowy "Przybiernowskie Cisy" (gmina Przybiernów)
- Zespół Przyrodniczo-Krajobrazowy "Sarni Las" (gmina Nowogard)
- rezerwat przyrody "Czarnocin" (gmina Stepnica)
- rezerwat przyrody "Białodrzew Kopicki" (gmina Stepnica)
- rezerwat przyrody "Krzywicki Mszar" (gmina Osina)
- rezerwat przyrody "Wrzosiec" (gmina Osina)
- rezerwat przyrody "Uroczysko Święta" (gmina Goleniów)
- rezerwat przyrody "Wilcze Uroczysko" (gmina Goleniów)
- rezerwat przyrody "Cisy Rokickie" (gmina Przybiernów)
Po raz pierwszy wzmiankowana w 1349 jako tereny łowieckie książąt Pomorza Zachodniego. W 2. połowie XVIII wieku wraz z rozwojem osadnictwa tereny Puszczy znacznie przetrzebiono.