Powieść minionych lat
Z Wikipedii
Powieść minionych lat ( ukr. Повiсть временних лiт, inne polskie nazwy: Powieść doroczna, Powieść lat minionych, Kronika Nestora) - staroruski latopis opisujący dzieje państwa ruskiego od czasów najdawniejszych (przybycie Ruryka) do początku XII wieku, podstawowe źródło do historii wczesnej Rusi Kijowskiej.
Pełny tytuł latopisu brzmi: Oto powieść minionych lat, skąd wyszła ziemia ruska, kto był najpierw księciem w Kijowie i skąd ziemia ruska powstała. Według tradycji autorem był kijowski mnich Nestor (stąd nazwa: Kronika Nestora), jednak jego autorstwo zostało już w końcu XIX wieku podane w wątpliwość. Dziś uczeni są podzieleni w opiniach, najczęściej uważa się jednak, że Nestor był autorem jedynie najstarszej redakcji Powieści minionych lat, napisanej w 1113. Następna redakcja pochodzi prawdopodobnie z roku 1116 i jest przypisywana ihumenowi klasztoru wydubickiego, Sylwestrowi, część badaczy przypuszcza, że Powieść... posiadała jeszcze trzecią redakcję. Dzisiejszy tekst dotrwał do naszych czasów w późniejszych odpisach i kompilacjach. Również są hipotezy, iz "Powiesc..." juz w czasach Nestora była mocno redagowana z oglądu na interesy dynastii panującej w Kijowie.
Powieść minionych lat ma wielkie znaczenie nie tylko jako źródło historyczne, ale jest też zabytkiem literatury w języku staroruskim. Stanowi bardzo ważny element świadomości narodowej narodów wschodniosłowiańskich. Polskie tłumaczenie Powieści... autorstwa prof. Franciszka Sielickiego zostało wydane w 1968 roku.
