Polskie kutry rakietowe projektu 205

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Polskie kutry rakietowe projektu 205 - seria trzynastu radzieckich okrętów projektu 205E (w kodzie NATO:Osa-I), typu Hel, zbudowanych w Stoczni Rzecznej w Rybińsku w latach 1964-1975 dla Polskiej Marynarki Wojennej.

Ostatnie MOR-ki w porcie na Oksywiu. Od lewej: Dziwnów,
Świnoujście i Władysławowo.

ORP Władysławowo

[edytuj] Charakterystyka

[edytuj] Dane techniczne

wymiary:
- długość: 38,5 metra
- szerokość: 7,6 metra
- wysokość: 9 metrów
- zanurzenie: 2,5 metra
wyporność:
- standartowa: 171 tony
- pełna: 209,5 tony
- maksymalna: 220,5 tony
napęd: trzy silniki wysokoprężne typu M503A2 lub M503A3 o mocy 2940 kW każdy, napędzające trzy śruby napędowe
- prędkość:
  - ekonomiczna: 15,5 węzła
  - eksploatacyjna: 26 węzłów
  - maksymalna: 40 węzłów
- zasięg: 800 mil morskich (przy prędkości 30 węzłów)
- zapas paliwa: 56 ton
załoga: 30 osób
autonomiczność: 5 dób

ORP Władysławowo
Wyładunek niewykorzystanych rakiet klasy woda-woda P-15

[edytuj] Uzbrojenie

dwie dwulufowe armaty morskie kalibru 30 mm AK-230
cztery pojedyncze wyrzutnie rakiet przeciwokrętowych P-15 Styx SS-N-2A Styx) i P-15U Styx
jedna poczwórna wyrzutnia rakiet przeciwlotniczych Strzała-2M (SA-N-15 Grail)

[edytuj] Wyposażenie radiolokacyjne i kierowania uzbrojeniem

stacja radiolokacyjna wykrywania celów Rangout (Squere Tie)
system kierowania uzbrojeniem rakietowym Klon-205 (Awangard)
system kierowania uzbrojeniem artyleryjskim MR-104 (Drum Tilt)
system rozpoznawczy Nichrom-RR
celownik optyczny kierowania uzbrojeniem artyleryjskim Kołonka-221

[edytuj] Okręty

Początkowo nowe okręty wcielano do 3. dywizjonu Kutrów Torpedowych 3. Brygady Kutrów Torpedowych, następnie po reorganizacji sił i sformowaniu w 1971 3. Flotylli Okrętów okręty podzielono między 1. i 2. dywizjon Kutrów Rakietowo-Torpedowych tego związku i tam też przekazywano kolejne, nowozbudoane. W 1983 wszystkie okręty przekazano do 1. dywizjonu Kutrów Rakietowo-Torpedowych, przemianowanego w 1992 na 1. dywizjon Okrętów Rakietowych. Od 1999 jednostka ta nosi nazwę 31. dywizjon Okrętów Rakietowych.

ORP Hel (421): 14 stycznia 1964 - 31 grudnia 1984 (ostatni dowódca - kpt. mar. Włodzimierz Morawski)
ORP Gdańsk (422): 9 września 1964 - 28 lutego 1989
ORP Gdynia (423): 7 września 1965 - 15 listopada 1989 (ostatni dowódca - por. mar. Jacek Choczyński)
ORP Kołobrzeg (424): 12 listopada 1965 - 15 czerwca 1990 (ostatni dowódca - por. mar. Jacek Choczyński)
ORP Szczecin (425): 17 stycznia 1966 - 30 czerwca 1990 (ostatni dowódca - kpt. mar. Bogdan Miłek)
ORP Elbląg (426): 14 września 1966 - 30 czerwca 1990 (ostatni dowódca - por. mar. Dariusz Mientkiewicz)
ORP Puck (427): 31 października 1967 - 7 lutego 2003 (ostatni dowódca - kpt. mar. Tomasz Czapczyński)
ORP Ustka (428): 30 września 1968 - 2 października 2000
ORP Oksywie (429): 10 grudnia 1971 - 2 października 2000
ORP Darłowo (430: 20 stycznia 1972 - 7 lutego 2003 (ostatni dowódca - kpt. mar. Robert Kościelniak)
ORP Świnoujście (431): 13 stycznia 1973 - 31 marca 2006
ORP Dziwnów (432): 27 stycznia 1975 - 17 czerwca 2004 (ostatni dowódca - kpt. mar. Dariusz Królak)
ORP Władysławowo (433): 13 listopada 1975 - 31 marca 2006

ORP Gdynia, Szczecin i Elbląg zostały po wycofaniu przekazane Morskiemu Oddziałowi Straży Granicznej i przebudowane na okręty patrolowe Gdynia (SG-301), Szczecin (SG-302) oraz Elbląg (SG-303) , które wcielono do Kaszubskiego Dywizjonu Straży Granicznej Gdańsk - Westerplatte. Okręty wycofano ze służby w 1995.