Podwójna ślepa próba
Z Wikipedii
Podwójnie ślepa próba to technika eksperymentalna stosowana w wielu naukach przyrodniczych i czasami w naukach społecznych.
Technika ta polega na takim zaplanowaniu eksperymentu, aby ani badany obiekt, ani osoba bezpośrednio zaangażowana w przeprowadzanie eksperymentu nie miała dostępu do kluczowych informacji, które by mogły wpłynąć na jego przebieg. Informację tę posiada tylko główny koordynator eksperymentu, który sam nie uczestniczy w jego przeprowadzaniu, lecz zajmuje się analizą jego rezultatów po zakończeniu zbierania wszystkich danych przez inne osoby.
Np: w przypadku badań działania nowych leków, podwójnie ślepa próba polega na tym, że losowo wybiera się grupę pacjentów, którym podaje się testowany lek, a drugiej połowie placebo. Poszczególni pacjenci nie są informowani do której z grup należą i nie wie tego również personel medyczny bezpośrednio zajmujący się pacjentami (pielęgniarki podające lek, lekarz analizujący stan zdrowia pacjentów). Lekarz bezpośrednio badający pacjentów, gromadzi dane, które przesyła koordynatorowi testu. Koordynator zetawia te dane z listą pacjentów i metodami statystycznymi ocenia skuteczność działania leku.
Inny przykład zastosowania podwójnie ślepej próby to analiza jakości próbek żywności dokonywana w laboratoriach Sanepidu. W takim przypadku jedna grupa analityków pobiera od producenta żywności losowo wybrane próbki i oznacza je kodami, wypełniając jednocześnie formularz, który łączy te kody z informacją, co dokładnie zawierają poszczególne próbki. Próbki te trafiają do laboratorium, gdzie inna grupa analityków wykonuje na nich określone testy nie wiedząc co zawierają analizowane próbki ani skąd pochodzą. Grupa ta wypełnia drugi formularz, w którym wpisuje przy kodach próbek wyniki analiz. Oba formularze trafiają do osoby, nie należącej do żadnej z dwóch wcześniejszych grup, która na ich podstawie sporządza ostateczny raport z wyników badań.
