Platan klonolistny
Z Wikipedii
| Platan klonolistny | |
 Platan klonolistny - liście |
|
| Systematyka | |
| Domena | jądrowce |
| Królestwo | rośliny |
| Podkrólestwo | naczyniowe |
| Nadgromada | nasienne |
| Gromada | okrytonasienne |
| Podgromada | Magnoliophytina |
| Klasa | Rosopsida |
| Podklasa | oczarowe |
| Nadrząd | Hamamelidanae |
| Rząd | oczarowce |
| Rodzina | platanowate |
| Rodzaj | platan |
| Gatunek | platan klonolistny |
| Nazwa systematyczna | |
| Platanus x acerifolia (Ait.) Willd. | |
Platan klonolistny (Platanus x acerifolia (Ait.) Willd. Sp.Pl.inv.474) - drzewo z rodziny platanowatych. Roślina jest powszechnie uważana za mieszańca międzygatunkowego pomiędzy platanem wschodnim P. orientalis L. i platanem zachodnim P. occidentalis L. Pierwszy z nich pochodzi z Europy południowo-wschodniej, a drugi z Ameryki Północnej i po raz pierwszy został opisany na początku XVIII w. Uprawiany w całej Europie z wyjątkiem Skandynawii. Jedyny gatunek z rodzaju, który wytrzymuje nasze zimy, ale tylko w starszym wieku. Dlatego też do nowych nasadzeń zazwyczaj importuje się 12-15 letnie rośliny z Europy zachodniej. Cechą charakterystyczną gatunku jest duża odporność na przesadzanie (nawet w starszym wieku) oraz odmładzanie, przez silne przycinanie.
 |
| Sztucznie wyprowadzony pokrój korony wielopniowej przez usunięcie stożka wzrostu na przewodniku u młodej rośliny. |
 |
| Platan klonolistny - korona wyprowadzona na wysokim pniu uzyskanym przez okrzesanie młodych roślin |
[edytuj] Charakterystyka
- Pokrój
- Drzewo dorastające do 35 m wys., o szerokiej rozłożystej koronie.
- Pień
- Korowina szaropopielata łuszcząca się długimi, wąskimi płatami po których zostają bardzo charakterystyczne seledynowożółtawe ślady o dość gładkiej fakturze. Pień niski (jeśli nie okrzesywany), często od ziemi tworzy kilka równorzędnych konarów.
- Liście
- Ustawione skrętolegle o dł. 12-25 cm i prawie takiej samej szerokości, 3 - 5 klapowe (rzadko niewyraźnie 7 - klapowe) o nasadzie ściętej lub słabo sercowatej. Klapy płytko i rzadko ząbkowane. Jesienią liście przebarwiają się na kolor żółty lub żółtopomarańczowy.
- Kwiaty
- Rozdzielnopłciowe, niepozorne, zebrane w gęste, kuliste główki. Kwiatostany zwisające na długich szypułkach.
- Owoce
- Owłosione orzeszki, zebrane w gęste, główkowate owocostany 2 cm śred. na długich szypułkach. Rozpadają się późną jesienią lub zimą.
- Biotop
- Wymaga żyznych, głębokich gleb, najlepiej piaszczysto-gliniastych. Dobrze znosi małą wilgotność powietrza.
[edytuj] Zastosowanie
- Uprawy
- Głównie jako solitery w nasadzeniach parkowych oraz drzewo alejowe. Największe skupisko w Polsce: Jasne Błonia w Szczecinie.
