Piezoelektryczność
Z Wikipedii
Piezoelektryczność to zjawisko generowania potencjału elektrycznego przez elementy poddawane mechanicznemu ściskaniu lub rozciąganiu, lub na odwrót zmiany wymiarów tych elementów na skutek przykładania do nich potencjału elektrycznego.
W kryształach własności piezoelektryczne występują pod dwoma podstawowymi warunkami:
- w krysztale muszą występować liczne chemiczne wiązania jonowe
- wiązania te muszą mieć charakter anizotropowy.
W ciekłych kryształach własności piezoelektryczne występują gdy:
- tworzące je cząsteczki są uporządkowane (np: polu magnetycznym) tworząc rozległe monodomeny.
- cząsteczki te posiadają na końcach silnie polarne grupy (np: CN)
- cząsteczki te generują fazy optycznie czynne (np: Smektyczne C*).
Własności piezoelektryczne kryształów i ciekłych kryształów są wykorzystywane praktycznie w:
- generowaniu dźwięków (np: głośniki oparte na elementach piezoelektrycznych)
- rejestracji dźwięków (mikrofony oparte na elementach piezoelektrycznych)
- detekcji drobnych drgań (np: w czujnikach sejsmicznych, alarmach samochodowych itp.)
- do wytwarzania iskry elektrycznej (np. w zapalniczkach)