Para drukarska
Z Wikipedii
Para drukarska - dowolne dwie strony publikacji poligraficznej leżące w gotowym wyrobie na wspólnym arkuszu papieru i stykające się marginesem wewnętrznym. Termin zasadniczo stosowany tylko do oprawy zeszytowej. Mówiąc prościej - są to dwie strony w oprawie zeszytowej leżące obok siebie na wspólnym kawałku papieru - np. strony: pierwsza i ostatnia, druga i przedostatnia, itd... Szczególną postacią pary drukarskiej jest rozkładówka, czyli para drukarska stron widzących. Parami drukarskimi są również analogiczne pary okładzin okładki w oprawie zeszytowej.
Termin para drukarska nie pochodzi bynajmniej ani z drukarni, ani z zecerni. Jest terminem stosowanym w redakcji technicznej oraz DTP - czyli tam, gdzie następuje przygotowanie materiałów do druku. Wiedząc, co to jest para drukarska, można odpowiednio przygotować publikację z uwzględnieniem możliwości druku konkretnego zlecenia oraz ułatwić pracę podczas składu, drukowania do PostScriptu i naświetlania.
[edytuj] Przykłady zastosowania pary drukarskiej
- umieszczenie w czasopiśmie plakatów, zdjęć, planów, rysunków itp. nie mieszczących się na jednej kolumnie - aby czytelnik mógł je wypiąć ze zszywek (w ten sposób można np. w jednym zeszycie na kilku sąsiednich stronach w środkowej części publikacji umieścić większą ilość stron do wypięcia)
- mini-impozycja czyli drukowanie do PostScriptu złączonych stron (ułatwienie pracy dla montażysty w drukarni)
[edytuj] Zobacz też
- przegląd zagadnień z zakresu: DTP oraz poligrafii
