Paluzzo Paluzzi-Altieri
Z Wikipedii
Paluzzo Paluzzi-Altieri degli Albertoni (ur. 8 czerwca 1623 w Rzymie, zm. 29 czerwca 1698 w Rzymie), włoski duchowny katolicki, wpływowy kardynał w okresie pontyfikatu Klemensa X.
Na Uniwersytecie w Perugii obronił doktorat prawa. W połowie lat 40. XVII wieku rozpoczął pracę w Kurii Rzymskiej, był m.in. audytorem generalnym Komnaty Apostolskiej. Papież Aleksander VII mianował go kardynałem, początkowo w tajemnicy (in pectore, 14 stycznia 1664), ogłaszając powszechnie nominację w lutym 1666. Paluzzi otrzymał tytuł prezbitera Ss. XII Apostoli, w marcu 1666 został także biskupem Montefiascone i Corneto (konsekrowany 2 maja 1666).
W maju 1670 na papieża został wybrany kardynał Emilio Altieri, który przyjął imię Klemensa X. Będący w podeszłym wieku nowy papież uczynił spowinowaconego kardynała Paluzziego najbliższym współpracownikiem, przyjmując go jednocześnie do swojej rodziny (wówczas przy nazwisku kardynała pojawił się człon Altieri) i mianując kardynałem-nepotem. Paluzzi był ostatnim oficjalnym kardynałem-nepotem (tj. bliskim krewnym urzedującego papieża, zazwyczaj byli to bratankowie) w dziejach Kościoła.
Kardynał Paluzzi-Altieri zgromadził w swoim ręku dużą władzę i liczne stanowiska. Był m.in. legatem w Awinionie i Urbino, prefektem Kongregacji Rozkrzewiania Wiary (Propaganda Fide), proprefektem Kongregacji Soboru Trydenckiego oraz sekretarzem Listów Apostolskich (sekretarzem stanu). Od sierpnia 1671 był także kamerlingiem Św. Kościoła Rzymskiego (już po śmierci papieża Klemesa w latach 1678-1679 był jednocześnie kamerlingiem Kolegium Kardynalskiego), a w karierze duchownej został awansowany na arcybiskupa Rawenny (1670-1674). Liczne stanowiska kardynał wykorzystał do wzbogacenia się, wielkie sumy wydał na budowę okazałego pałacu rodowego w Rzymie. Niepopularny, pozostał jednak w Kurii Rzymskiej także po śmierci protektora. W 1689 został promowany na kardynała-biskupa, kolejno diecezji Sabina, Palestrina i Porto e Santa Rufina; przez ostatnie pół roku życia był zastępcą dziekana Kolegium Kardynalskiego, a od 1693 archiprezbiterem Bazyliki Laterańskiej.
Zmarł nagle w Rzymie i został pochowany w rzymskim kościele S. Maria in Campitelli.
Jego osoba jest ważna dla Kościoła Rzymskokatolickiego nie ze względu na jakieś nadzwyczajne osiągnięcia lub biografię ale raczej na fakt, że prawie wszyscy (91 %) biskupi Kościoła Rzymskokatolickiego w sukcesji apostolskiej mają jego jako poprzednika. Jego własne święcenia mają więc szczególnie istotne znaczenie.
Jego własna linia sukcesji apostolskiej to:
- Ulderico Kardynał Carpegna
- Luigi Kardynał Caetani
- Ludovico Kardynał Ludovisi
- Arcybiskup Galeazzo Sanvitale
- Girolamo Kardynał Bernerio OP
- Giulio Antonio Kardynał Santorio
- Scipione Kardynał Rebiba
