Palais-Royal

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Palais-Royal - pałac położony w centrum Paryża, 150 m na północ od Luwru, siedziba francuskiej Rady Stanu (Conseil d'État), Rady Konstytucyjnej i Ministerstwa Kultury, połączony z francuskim Teatrem Narodowym Comédie-Française.

Palais-Royal

[edytuj] Historia

Wbrew swej nazwie "Pałac Królewski" Palais-Royal służył jako siedziba monarchy tylko w dwóch okresach- za małoletniości Ludwika XIV i w latach 1830 - 1831, w pierwszym roku panowania Ludwika Filipa I, zanim rodzina królewska przeniosła się do odrestaurowanych Tuilerii. Wybudowany został w latach po 1624 dla kardynała Richelieu, który w testamencie zapisał swój "Palais-Cardinal" Ludwikowi XIII. Po śmierci Ludwika XIII (1643) do pałacu przeniosła się z Luwru regentka Anna Austriaczka ze swymi synami i kardynałem Mazarinem, i właśnie wtedy pałac otrzymał obecną nazwę.

Po śmierci Mazarina (1661) Ludwik XIV przejął samodzielną władzę i powrócił do Tuilerii. Palais-Royal został przekazany jako apanaż królewskiemu bratu Filipowi i pozostał paryską siedzibą domu orleańskiego do egzekucji Filipa Égalité w r.1793. Był w międzyczasie, w latach 1715 - 1723, w czasie regencji bratanka Ludwika XIV, Filipa, centralnym ośrodkiem władzy we Francji. Prawnuk jego Filip Égalité wybudował w latach 1780 - 1784 do dziś istniejące galerie ze sklepami otaczające ogrody pałacowe, tak że Palais stał się centrum handlowym. Był także ośrodkiem agitacji politycznej ugrupowań lewicowych - na jego teren, jako obszar jurydyki Orleańczyków, policja nie miała wstępu. Znacjonalizowany po śmierci Filipa Égalité, służył w latach Konsulatu Napoleona I jako siedziba Trybunatu. W roku 1814 Ludwik XVIII zwrócił go głowie rodu orleańskiego, księciu Chartres. W ciągu Stu dni Napoleona był rezydencją cesarskiego brata, Lucjana. Po objęciu tronu przez Ludwika Filipa I Palais-Royal służył do r. 1848 jako rezydencja następcy tronu, po czym po upadku monarchii lipcowej został zdewastowany i obrabowany (22 lutego 1848). Za czasów Drugiego Cesarstwa zamieszkiwał odrestaurowany pałac cesarski kuzyn książę Napoleon z rodziną. Zniszczony w czasie Komuny Paryskiej (1871) pałac odbudowano w r. 1875 z przeznaczeniem na siedzibę urzędów państwowych.