Płytka nazębna
Z Wikipedii
Płytka nazębna, zwana również płytką bakteryjną lub osadem nazębnym - miękki nalot, ściśle przylegający do powierzchni zęba.
Płytka nazębna zaczyna się tworzyć natychmiast po ostatnim czyszczeniu zębów i początkowo zbudowana jest z substancji zawartych w ślinie. Następnie osad ten zostaje zasiedlony przez bakterie próchnicotwórcze (głównie Lactobacillus i Streptococcus mutans), które obejmują 60-70% całej płytki nazębnej - resztę stanowią glikoproteiny pochodzące ze śliny, polisacharydy, będące produktami przemiany materii bakterii, złuszczone komórki nabłonka, leukocyty, wapń, fosfor.
Płytka nazębna może być usunięta tylko mechanicznie przy użyciu szczoteczki do zębów, nici dentystycznej lub innych narzędzi dentystycznych (nie można jej usunąć strumieniem samej wody nawet pod znacznym ciśnieniem - jest to jednak możliwe poprzez piaskowanie).
Po kilkudziesięciu godzinach rozpoczyna się proces odkładania soli mineralnych, które są naturalnym składnikiem śliny. Jest to równoznaczne z powstawianiem kamienia nazębnego, który jest zmineralizowaną postacią płytki nazębnej.
W zależności od innych substancji dostających się do jamy ustnej, płytka nazębna może przybierać różne odcienie. Zazwyczaj jest ona nieznacznie ciemniejsza od koloru zębów, jednak przy spożywaniu np. kawy i herbaty, lub też wdychaniu dymu papierosowego mogą wystąpić silne ciemne przebarwienia.
Nieusunięta płytka bakteryjna przyczynia się znacznie do powstania próchnicy zębów, ponieważ zawarte w niej bakterie wytwarzając kwas powodują spadek pH i w rezultacie demineralizację szkliwa zębów. Dodatkowo, bakterie te mogą wywoływać zapalenie dziąseł.
Zarówno płytka nazębna jak i kamień nazębny występują również u zwierząt: psów, koni, itd.
[edytuj] Bibliografia
- Praca grupowa Stomatologia zachowawcza Zarys kliniczny pod redakcją Zbigniewa Jańczuka, Wydanie III, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2004 ISBN 83-200-3034-X
