Oliver Campbell
Z Wikipedii
Oliver Samuel Campbell (ur. 25 lutego 1871 w Nowym Jorku, zm. 11 lipca 1953 w Campellton, Kanada), tenisista amerykański, zwycięzca mistrzostw USA w grze pojedynczej i podwójnej.
W 1886 Campbell debiutował w mistrzostwach USA w Newport (Rhode Island). Liczył sobie wówczas 15 lat i 5 miesięcy i na nieco ponad 20 lat przypadł mu tytuł najmłodszego uczestnika turnieju. W 1918 wynik ten poprawił Vincent Richards, w chwili startu młodszy od Campbella o miesiąc. Występ w 1886 zakończył się dla Campbella porażką w I rundzie z Henry Slocumem i wpłynął na zmianę stylu gry. Campbell, praworęczny zawodnik, zrezygnował z wymian z głębi kortu i przyjął styl "serwis-wolej", któremu pozostał wierny przez kolejne lata.
Studiował na Columbia University. W barwach tej uczelni zdobył dwa tytuły mistrza międzyuczelnianego USA w grze podwójnej (Intercollegiate), w 1888 w parze z Valentine Hallem, rok później z Empie Wrightem. W parze z Hallem został również zwycięzcą gry podwójnej na mistrzostwach USA w 1888. W tym samym roku w grze pojedynczej występ zakończył na półfinale, pokonany przez Slocuma, by w 1889 dojść do finału turnieju pretendentów. Tu z kolei przegrał z leworęcznym Quincy Shawem. Wreszcie w 1890 świętował końcowe zwycięstwo - w półfinale pokonał 3:6, 6:2, 5:7, 6:2, 6:1 Boba Huntingtona, w finale turnieju pretendentów Percy Knappa 8:6, 0:6, 6:2, 6:3, a we właściwym finale (challenge round) 6:2, 4:6, 6:3, 6:1 Henry Slocuma.
Sukcesem w 1890 Campbell ponownie ustanowił kilka rekordów. Na równo 100 lat został najmłodszym triumfatorem mistrzostw USA (młodszy był zwycięzca z 1990, wówczas już US Open, Pete Sampras). Dużo krócej Campbell cieszył się tytułem najmłodszego zwycięzcy jednej z najważniejszych imprez tenisowych świata, już rok później zdetronizował go Anglik Wilfred Baddeley na Wimbledonie.
Oliver Campbell skutecznie bronił tytułu w 1891, pokonując Clarence Hobarta, i w 1892, pokonując Freda Hoveya. W 1893 nie przystąpił do kolejnej obrony tytułu, dzięki czemu zwycięstwo przypadło najlepszemu w turnieju pretendentów Bobowi Wrennowi. W 1891 i 1892 Campbell wygrywał również w deblu w parze z Bobem Huntingtonem. Przez pięć kolejnych lat od 1888 figurował w czołówce rankingu amerykańskiego, w tym na pozycji lidera w latach 1890-1892. W 1892 Campbell razem z trzema rodakami uczestniczył w turnieju wimbledońskim. Odpadł już w II rundzie, pokonany przez Brytyjczyka Arthura Gore 1:6, 6:8, 6:8, mimo prowadzenia w trzecim secie 5:0.
Oliver Campbell zmarł w 1953 w wieku 82 lat. Dwa lata później razem z innymi pionierami tenisa amerykańskiego został wpisany do Międzynarodowej Tenisowej Hall of Fame.
Osiągnięcia w mistrzostwach USA:
- gra pojedyncza - wygrane 1890, 1891, 1892
- gra podwójna - wygrane 1888 (z Valentine Hallem), 1891, 1892 (obie z Bobem Huntingtonem), finały 1889 (z Valentine Hallem), 1893 (z Bobem Huntingtonem)
Finały singlowe w mistrzostwach USA:
- 1890 - 6:2, 4:6, 6:3, 6:1 z Henry Slocumem
- 1891 - 2:6, 7:5, 7:9, 6:1, 6:2 z Clarence Hobartem
- 1892 - 7:5, 3:6, 6:3, 7:5 z Fredem Hoveyem
Źródła:
- Bud Collins, Tennis Encyclopedia, Visible Ink Press, Detroit 1997
- Martin Hedges, The Concise Dictionary of Tennis, Mayflower Books Inc, Nowy Jork 1978
