Nablus
Z Wikipedii
Nablus (Nabulus) (arab. نابلس Nāblus) - miasto w Autonomii Palestyńskiej, na Zachodnim Brzegu Jordanu, w Samarii, na północ od Jerozolimy; ok. 118 tys. mieszkańców (2003); biblijne Sychem wzmiankowane w egipskich dokumentach z XIX wieku p.n.e., w VIII wieku p.n.e. w granicach Izraela, zasiedlone przez Samarytan, którzy przetrwali w grupach do dziś; zburzone w II wieku p.n.e, odbudowane jako Flavia Neapolis. W 636 roku podbite przez Arabów, 1099 - 1187 pod panowaniem krzyżowców i jako Naples przez krótki czas stolica ich królestwa; od XV wieku w imperium osmańskim; 1923 - 1948 należało do brytyjskiego mandatu Palestyny.W 1927 roku zostało poważnie zniszczone podczas trzęsienia ziemi; od 1949 w Jordanii, od 1967 pod okupacją Izraela (jeden z trzech głównych ośrodków ruchu oporu Palestyńczyków) ;od 1993 w Autonomii Palestyńskiej; przemysł spożywczy, drzewny, mydlarski. Ośrodek handlu i rzemiosła (wyroby skórzane), region intensywnego sadownictwa (głównie drzewa cytrusowe); ośrodek turystyczny; węzeł drogowy przy szosie z Jerozolimy do Nazaretu; liczne zabytki: podziemne grobowce żydowskie, ruiny rzymskie, meczety na gruzach kościołów chrześcijańskich; w synagodze rękopis Pięcioksięgu Samarytan; w sąsiedztwie - według tradycji znajduję się studnia Jakuba.