Nabój .45 ACP
Z Wikipedii
| .45 ACP (11,43 x 23 mm) | |
 |
|
| Rodzaj | nabój pistoletowy |
| Kaliber | .45 |
| Średnica | |
| pocisk | 11,51 mm |
| min. łuski | 12,01 mm |
| max. łuski | 12,10 mm |
| kryzy | 12,19 mm |
| Długość | |
| łuski | 22,81 mm |
| pocisku | 16,8 mm |
| naboju | 32,40 mm |
| Masa | |
| naboju | 21,4 g |
| pocisku | 15,16-13,48 g |
| materiału miotajacego | 0,34-0,37 g |
| Inne | |
| Prędkość pocz. pocisku | 260 m/s |
| Energia pocz. pocisku | 474 J |
| Ciśnienie max. | 105-112 MPA |
45 Automatic Colt Pistol - amerykański 11,43 x 23 mm nabój pistoletowy. Przepisowy nabój pistoletowy armii amerykańskiej do 1985 roku.
Kiedy w trakcie kampanii na Filipinach prowadzonej w latach 1898 - 1900 okazało się że używany przez amerykańską armie nabój rewolwerowy 38 Long nie posiada wystarczającej mocy obalającej do użytku ponownie wprowadzono rewolwery o kalibrze 0,45 cala. Postanowiono wtedy także rozpocząć prace nad nową bronią krótką (nie podjęto jeszcze decyzji czy będzie to rewolwer czy pistolet). Po początkowym zahamowaniu prac spowodowanym zakończeniem walk na Filipinach w roku 1907 ogłoszono konkurs na nową broń krótką. Zwycięzcą okazał się skonstruowany przez Johna M. Browninga pistolet wprowadzony do uzbrojenia jako Colt M1911 zasilany amunicją która otrzymała oznaczenia 45 ACP. Nowa amunicja szybko stała się popularna w obu Amerykach. Nabój 45ACP był przepisowym nabojem pistoletowym armii amerykańskiej do wprowadzenia do uzbrojenia w 1985 roku pistoletu M9 (Beretta 92) kalibru 9 x 19 mm Parabellum. Po wprowadzeniu nowej broni nabój 45 ACP jest nadal używany przez niektóre formacje armii amerykańskiej (posiada niższą prędkość wylotową niż nabój 9 x 19 mm więc lepiej nadaje się do broni wytłumionej, a pełnopłaszczowe pociski kalibru 11,43 mm maja większą zdolność obalającą niż pociski 9 mm).
[edytuj] Bibliografia
- Stanisław Kochański, Broń strzelecka lat osiemdziesiątych, Bellona 1991. ISBN 83-11-07784-3
- Ireneusz Chloupek, Czterdziestkapiątka, Komandos 12/94. ISSN 0867-8669
