Monastyr Visoki Dečani
Z Wikipedii
Monastyr Visoki Dečani (serb. Манастир Високи Дечани, Manastir Visoki Dečani) jest głównym monastyrem serbskiej cerkwi prawosławnej w północno-zachodniej części Kosowa 12 kilometrów na południe od miejscowości Peć. Miejscowa katedra jest największą tego typu średniowieczną budowlą na Bałkanach zawierającą liczne freski z epoki bizantyjskiej.
Monastyr został założony przez króla Stefana Dečanskiego w 1327. Statut założycielski powstał w 1330 roku. W następnym roku król Stefan zmarł i został pochowany w monasterze, który odtąd stał się popularnym miejscem kultu. Budowa była kontynuowana przez syna zmarłego króla Stefana IV Duszana aż do 1335, a do 1350 ukończono malowanie fresków.
Katedra, poświęcona Chrystusowi Pantokratorowi i zbudowana z różowo-purpurowego, jasnożółtego i onyksowego marmuru, była konstruowana pod przewodnictwem mnicha Vitusa z Kotoru, franciszkanina. Odróżnia się od innych ówczesnych serbskich kościołów dzięki okazałym rozmiarom i cechom architektury romańskiej. Zbiór fresków składa się z ponad tysiąca portretów dotyczących niemal wszystkich głównym tematów z Nowego Testamentu. Katedra zawiera oryginalne XIV-wieczne drewniane ikonostasy, tron igumena oraz rzeźbiony sarkofag któla Stefana.
W 2004 roku UNESCO umieściło monastyr na liście światowego dziedzictwa, uznając miejscowe freski za "jeden z najlepszych przykładów tak zwanego renesansu palaeologańskiego w sztuce bizantyjskiej" oraz "warte zauważenia zarysy czternastowiecznej rzeczywistości". Monastyr znajduje się pod kontrolą ONZ i KFOR, mają chronić budowlę przed atakami miejscowych Albańczyków.
