Michaj Burano
Z Wikipedii
Michaj Burano, właśc. Wasyl Michaj, pseud. John Mike Arlow (ur. 29 października 1944 w Taszkiencie), polski wokalista, kompozytor, gwiazda big beatu.
Urodził się w rodzinie Cyganów Lovari. Występować zaczął w wieku 6 lat w kierowanym przez ojca zespole Cyganów mołdawskich.
Podczas trasy koncertowej po Polsce w 1952 roku, rodzina postanowiła osiedlić się w Polsce, w okolicach Lublina.
Stamtąd Wasyl wyjechał do Gdańska, gdzie dostrzegł go Franciszek Walicki. Występy zaczął z grupą Rythm and Blues. Wtedy też przyjął pseudonim artystyczny Burano (w języku Romów – burza).
Jego wielka kariera zaczęła się od występów z zespołami Czerwono-Czarni, później Niebiesko-Czarni.
W grudniu 1963 został zaproszony do paryskiej Olimpii, gdzie występował ze swym zespołem jako pierwszy artysta zza żelaznej kurtyny. Razem z Niebiesko-Czarnymi odniósł spory sukces na kilku festiwalach muzycznych we Francji. Burano (pod pseudonimem Steve Luca) nagrywał płyty dla wytwórni RCA.
W marcu 1968 roku wrócił do Polski i zaczął eksperymentować z własną formacją Burano & leske Rom. Zespół okazał się wielkim sukcesem i zyskał sporą popularność.
W październiku 1968 Burano wyjechał do Francji, gdzie kontynuował karierę pod nowym pseudonimem John Mike Arlow. Dla wytwórni Barclay nagrał m.in. "My Sweet Angel", "Go Ami Go", "My Obsession", "Smile Your Tears Away", "Bessie" i "Geloso".
W 1975 roku Burano przeniósł się do Los Angeles i tam założył własną wytwórnię płytową pod nazwą Arlow Land. W tym samym roku wrócił na krótko do Polski.
Ostatni raz w Polsce wystąpił na festiwalu w Sopocie w 1986 roku.
Zobacz też: big beat, Burano & leske Rom
