Medal za Wyzwolenie Belgradu
Z Wikipedii
Medal za wyzwolenie Belgradu (ros. Медаль за освобождение Белграда) – radzieckie odznaczenie wojskowe.
Medal za wyzwolenie Belgradu został ustanowiony dekretem Prezydium Rady Najwyższej ZSRR w dniu 9 czerwca 1945 roku dla nagrodzenia wszystkich bezpośrednich uczestników walk o wyzwolenie Belgradu podczas II wojny światowej. Jednocześnie zatwierdzono regulamin i opis odznaki medalu. W dniu 31 sierpnia 1945 roku zatwierdzone zostały zasady nadawania medalu.
[edytuj] Zasady nadawania
Zgodnie z regulaminem Medal za wyzwolenie Belgradu był nadawany:
- żołnierzom jednostek, związków taktycznych i instytucji Armii Radzieckiej, Floty Wojennej, NKWD i NKGB biorącym bezpośredni udział w walkach o wyzwolenie Belgradu w okresie od 29 września do 22 października 1944 roku
- organizatorom i dowódcom operacji belgradzkiej
Łącznie Medalem za wyzwolenie Belgradu nagrodzono około 70 tys. osób.
[edytuj] Opis odznaki
Odznaką medalu jest wykonany z mosiądzu krążek o średnicy 32 mm. Na awersie w centrum znajduje się półkolisty napis po rosyjsku: ЗА ОСВОБОЖДЕНИЕ (pol. "ZA WYZWOLENIE"), na dole półkola umieszczono poziomo napis: БЕЛГРАДА (pol. "BELGRADU"). Dookoła medalu znajduje się wieniec laurowy, a w górnej części mała pięcioramienna gwiazda. Na rewersie umieszczona jest data: 20 ОКТЯБРЯ 1944 (pol. "20 października 1944"), a nad nią pięcioramienna gwiazda.
Medal zawieszony jest na metalowej pięciokątnej baretce obciągniętej wstążką koloru zielonego, z czarnym szerokim paskiem pośrodku (1/3 szerokości).
