M14 MGMC
Z Wikipedii
| M14 MGMC | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | USA |
| Trakcja | półgasienicowa |
| Typ | działo samobieżne |
| Załoga | 5 osób |
| Dane techniczne | |
| Wymiary | |
| Długość maksymalna | 6500 mm |
| Szerokość | 2150 mm |
| Wysokość | 2200 m |
| Prześwit | 285 mm |
| Masa | |
| Masa własna | 9000 kg |
| Opancerzenie | |
| Osiągi | |
| Prędkości maksymalne | |
| Na drodze | 68 km/h |
| Zdolność pokonywania przeszkód | |
| Zasięg | 320 km |
| Dane operacyjne | |
| Uzbrojenie | |
| Strzeleckie | 2 × wielkokalibrowy karabin maszynowy M2 kalibru 12,7 mm (jednostka ognia 5000 nab.) |
| Użytkownicy | |
| US Army, armia brytyjska | |
M14 MGMC - amerykańskie działo samobieżne zbudowane na podwoziu transportera opancerzonego M5 Half-track. W tylnej częsci podwozia umieszczono platformę Maxon M33 z dwoma wkm-ami M2. Naprowadzanie broni na cel - ręcznie.
M14 MGMC miał konstrukcję zbliżoną do M13 MGMC wykorzystującego podwozie M3 Half-track i został przyjęty do uzbrojenia w 1942 roku. Duże ilości tych pojazdów zostało dostarczone w ramach Lend-Lease dostarczone Wielkiej Brytani. Po II wojnie światowej M14 MGMC były używane jeszcze podczas wojny koreańskiej zarówno jako pojazdy przeciwlotnicze, jak i pojazdy zwalczające cele naziemne.
| Amerykańskie pojazdy wojskowe z okresu II wojny światowej | |
|---|---|
| Czołgi | |
| M2 • M3/M5 Stuart • M3 Lee • M4 Sherman • M22 Locust • M24 Chaffee • M26 Pershing • T14/T15 | |
| Działa samobieżne | |
| M7 Priest • M8 Scott • M12 GMC • M19 GMC • M37 HMC • M40 GMC • M41 GMC • M3 GMC • M13 MGMC • M14 MGMC • M15 MGMC • M16 MGMC • M17 MGMC | |
| Niszczyciele czołgów | Samochody pancerne |
| M10 Wolverine • M18 Hellcat • M36 Jackson | M8 Greyhound • M3 Scout Car • M20 • T17 Deerhound / Staghound |
| Transportery opancerzone | Pojazdy kołowe |
| Halftrack • M39 • LVT • T16 | Willys Jeep • CCKW • DUKW |
| Prototypy i pojazdy ekperymentalne | |
| M38 Armored Car • M6 Heavy Tank • T-28/T-95 GMC • T14 Heavy Tank | |
