Lord

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Lord - mężczyzna cieszący się władzą i autorytetem. Tytuł ten może mieć różne znaczenie, zależnie od kontekstu. Szkocki tytuł Laird nie jest jego odpowiednikiem i posiada węższe znaczenie.

W kontekście religijnym, ang. The LORD (Pan) odnosi się do Boga, zwłaszcza w religiach opartych na Torze: judaizmie, chrześcijaństwie i islamie.

Etymologia angielskiego słowa lord ma odwołania do języka staroangielskiego, w którym hlaf-weard (strażnik chleba) nawiązywał do germańskich plemiennych zwyczajów, i oznaczał osobę odpowiedzialną za zaopatrzenie w żywność i jej podział. Żeński odpowiednik to Lady.

[edytuj] Religia

Pisany zawsze z dużej litery, "The Lord" (Pan) (hebr. Adonai, gr. Kyrios, łac. Dominus) jest określeniem Jahwe, Boga uznawanego zarówno przez Żydów jak i chrześcijan. Chrześcijanie używają również zwrotu "Nasz Pan" (ang.: "Our Lord") lub "Pan" (ang.: "The Lord") wobec Jezusa.

[edytuj] Feudalizm

W feudalizmie, tytuł Lord (fr.: seigneur) to tytuł arystokratyczny, wiążacy się z posiadaniem władzy nad pewnym obszarem oraz ludnością go zamieszkującą, traktowaną jako poddani i siła robocza. Poddani musieli składać lordowi przysięgę wierności. Tytuł lorda był w zasadzie dziedziczny i teoretycznie zapewniał posłuch podobny do tego, jaki wśród poddanych miał król. Zasadniczo tytuł Lord jest odpowiednikiem tytułu barona, zwyczajowo jest także stosowany dla wyższej arystokracji. - - Jako część dziedzictwa feudalizmu, współcześnie tytuł lorda może łączyć się z posiadaniem, jak np. "dziedzic" (ang.landlord). W wielu europejskich kulturach istnieją tytuły odpowiadające angielskiemu "Mister" (hiszp. Señor, wł. Signore, niderl. Heer, niem. Herr) lub do angielskiego grzecznościowego "you" (polskie Pan), porównywalnego z angielskim "gentleman". -

[edytuj] Tytulatura

W Wielkiej Brytanii, Izba Lordów – tworzy izbę wyższą parlamentu. Do niedawna wielu dziedzicznych lordów (zwłaszcza angielskich, w przeciwieństwie do irlandzkich i szkockich) stawało się automatycznie członkami Izby Lordów, lecz House of Lords Act 1999 poczynił pewne odstępstwa od tej reguły.

W Wielkiej Brytanii używa się pięciu tytułów lordowskich, według rangi: książę (Duke), markiz (Marquess), earl, wicehrabia (Viscount) i baron; wszyscy lordowie używają tytulatury w formie: "Lord X". Tytułu "lord" używa się też grzecznościowo wobec dzieci z rodów lordowskich, w tym przypadku w formie: "Lord (imię) (nazwisko)". Wielu baronów, markizów itp. używa tytulatury: "Imię, nazwisko, (tytuł, np. baron)" , na przykład Alfred Tennyson, 1st Baron Tennyson, również znany jako "Lord Tennyson".

Sędziowie posiadający tytuł szlachecki również mają własne zasady tytulatury.

Niektóre wysokie urzędy państwowe mogą wiązać się z posiadaniem tytułu lorda, jak na przykład Lord Wielki Kanclerz. Tytuł lorda wiąże się także z godnością burmistrza większych miast np.Lord Major of London.

Inny angielski tytuł, "lord dworski" (lord of the manor), nie jest uwzględniony w hierarchii tytułów szlacheckich i nie daje prawa do zasiadania w Izbie Lordów. Wskazuje jedynie, że jego posiadacz jest właścicielem ziemskim.

Szkocki tytuł "Laird" jest tradycyjnym określeniem posiadacza ziemskiego, niekoniecznie utytułowanego, i odnosi się najczęściej do średniej szlachty. Szkoccy feudałowie jeszcze w średniowieczu używali angielskiego tytułu lord (np. Lord of the Isles)

[edytuj] Zobacz też

Heraldyka
	Herby: szlachecki • mieszczański • państwowy • miejski • korporacji Elementy herbu: tarcza herbowa • godło (figura zaszczytna, figura uszczerbiona) klejnot herbowy • korona rangowa • hełm heraldyczny • labry trzymacze heraldyczne • dewiza herbowa • order herbowy Oznaki godności: świeckie • kościelne Inne: herbarz • herold • blazonowanie • szrafowanie • tynktura • krzyż heraldyczny