Limba syberyjska
Z Wikipedii
| Limba syberyjska | |
 |
|
| Systematyka | |
| Domena | jądrowce |
| Królestwo | rośliny |
| Podkrólestwo | naczyniowe |
| Nadgromada | nasienne |
| Gromada | nagonasienne |
| Podgromada | nagonasienne drobnolistne |
| Klasa | iglaste |
| Podklasa | Pinidae |
| Rząd | sosnowce |
| Podrząd | Pinineae |
| Rodzina | sosnowate |
| Podrodzina | Pinoideae |
| Rodzaj | sosna |
| Gatunek | limba syberyjska |
| Nazwa systematyczna | |
| Pinus sibirica Du Tour | |
Limba syberyjska (Pinus sibirica Du Tour) - gatunek drzewa z rodziny sosnowatych. Limba syberyjska występuje w Azji - Tajga, góry Ural. Drzewo iglaste, wolno rosnące.
[edytuj] Charakterystyka
- Pokrój
- Korona drzewa regularna i gęsta, początkowo stożkowata, z wiekiem staje się cylindryczna.
- Pień
- Osiąga wysokość 25 metrów (egzemplarze ze sztucznych nasadzeń pochodzących z drugiej poł. XVI w. mają dziś (2005) po 35 m.). U młodych drzew kora jest gładka, szarozielona, z wiekiem ciemnieje i pęka.
- Liście
- Igły zebrane w pęczki po 5, zielononiebieskie, gęsto osadzone na gałązkach, długości 5-10 cm.
- Szyszki
- Długości 7-12 cm, nasiona 9-12 mm bez skrzydełek otoczone twardą łupiną, nazywane popularnie "orzeszkami cedrowymi". Są jadane na surowo. Nasiona wytwarza późno, pomiędzy 15 a 25-tym rokiem życia, a egzemplarze zacienione nawet dopiero w wieku ok. 50-ciu lat.
- Biotop
- Na północnych obszarach występowania limba rośnie na nizinach o żyznych, glinianych glebach, dobrze nawodnionych. Schodząc na południe porasta bardziej górzyste obszary, dochodząc do wysokości 1000-2400 m n.p.m. Lubi miejsca nasłonecznione. Odporna na niskie temperatury i silne wiatry.
[edytuj] Zastosowanie
- Drzewo ozdobne, sadzone w parkach i przydomowych ogródkach.
- Drewno o żółtawoczerwonawej barwie, znacznie trwalsze niż naszej sosny pospolitej, w szczególności gdy nie jest żywicowane. Znajduje zastosowanie głównie w meblarstwie i przy produkcji oklein.
- Nasiona - bogate w tłuszcze, których zawierają od 60 do 70%, poza tym zawierają białko, pentozany, witaminy z grupy B oraz C i D. Wytłacza się z nich olej, który jest wykorzystywany w przemyśle spożywczym oraz technice mikroskopowej (immersja).
Zobacz też: limba europejska
