Libor Pimek
Z Wikipedii
Libor Pimek (ur. 3 sierpnia 1963 w Moście, Czechosłowacja) – tenisista belgijski pochodzenia czeskiego, czołowy deblista świata, reprezentant Belgii i Czechosłowacji w Pucharze Davisa.
Wysoki zawodnik (196 cm), praworęczny z bekhendem granym oburącz, karierę zawodową rozpoczął w 1982. Początkowo udzielał się głównie w singlu, odnosząc kilka znaczących sukcesów. Wygrał m.in. turniej w Monachium w 1984, a rok później był w finale w Wiedniu. W kwietniu 1985 został sklasyfikowany na pozycji nr 21 na świecie. Poza głównym cyklem rozgrywek wygrał również dwa turnieje niższej rangi (challengery). W 1987 dotarł do III rundy US Open, gdzie przegrał ze Szwedem Wilanderem.
Na przełomie lat 80. i 90. skoncentrował się na grze deblowej. Zmienił w tym czasie przynależność państwową, zostając w 1989 obywatelem Belgii. Łącznie w czasie trwającej kilkanaście lat kariery wygrał 17 turniejów deblowych, w dalszych 12 dochodził do finału. Najlepszym sezonem w jego karierze deblisty był rok 1996 – wygrał cztery turnieje, był w finale prestiżowego Italian Open w Rzymie, dotarł do ćwierćfinału wielkoszlemowego French Open oraz wraz z Byronem Talbotem zakwalifikował się do turnieju Masters (odpadli po meczach grupowych, wygrywając z Holendrami Eltinghiem i Haarhuisem oraz przegrywając dwa mecze – z Sebastienem Lareau z Kanady i Alexem O'Brienem z USA oraz Australijczykami Woodbridge'm i Woodforde'm). W lipcu 1996 Libor Pimek został sklasyfikowany na 4. miejscu w rankingu światowym deblistów.
Po okresie osiągania słabszych wyników zdecydował się na zakończenie kariery zawodniczej w połowie 1999. Jako ciekawostkę można wspomnieć, że w 1991 Pimek startował w challengerze w Warszawie – w grze pojedynczej, w której się wówczas jeszcze sporadycznie udzielał, przegrał w II rundzie z Czechem Dammem, natomiast w deblu odpadł już w pierwszym meczu; jego partnerem był Wojciech Fibak.
Ze względu na zmianę obywatelstwa miał okazję występować w reprezentacjach narodowych dwóch państw. Dla Czechosłowacji występował zarówno w singlu, jak i deblu (debiut w 1983, ostatni występ w 1985), natomiast dla Belgii grał już wyłącznie jako deblista (po raz ostatni w 1998). Nie ma zbyt imponującego bilansu w Pucharze Davisa (5 zwycięstw, 8 porażek), ale grał zarówno w zespole czechosłowackim jak i belgijskim w najwyższej klasie rozgrywkowej – Grupie Światowej.
[edytuj] Wygrane turnieje
- gra pojedyncza
- 1984 – Monachium
- gra podwójna
