Lew Szestow
Z Wikipedii
Lew Szestow, Lew Isaakowicz Szestow, ros. Лев Исаакович Шестов, właśc. Jechuda Lejb Szwarcman, ros. Иегуда Лейб Шварцман (ur. 31 stycznia 1866 w Kijowie, zm. 19 listopada 1938 w Paryżu), filozof rosyjski.
Spis treści |
[edytuj] Życiorys
Wychował się w zamożnej rodzinie kupieckiej. W domu jego rodziców spotykała się kulturalna elita Kijowa i Sankt Petersburga. Szestow studiował matematykę i prawo w Moskwie, Berlinie i Kijowie, nie miał akademickiego wykształcenia filozoficznego. Przygotowywał doktorat na temat prawodawstwa dotyczącego klasy robotniczej, ale go nie ukończył. W latach 1896-1914 wiele podróżował po Europie. W 1897 roku w tajemnicy przed rodziną poślubił w Rzymie studentkę medycyny Annę Jelezarowną Berezowską. Przez następne dziesięć lat żyli w różnych miastach, by ich małżeństwo nie wyszło na jaw. W 1898 roku opublikował swoją pierwszą, podpisaną pseudonimem Lew Szestow książkę, Szekspir i jego kritik Brandes (ros. Шекспир у его критик Брандес). Od początków XX wieku jednocześnie pisał książki filozoficzne i krytyczno-literackie, pracował w firmie swego ojca i podróżował. Rewolucje lutowa i październikowa zastały go w Moskwie. Nie był ich zwolennikiem. W 1920 na zawsze emigrował z Rosji, przez pewien czas mieszkał w Genewie, w końcu osiadł w Paryżu, gdzie wykładał m.in na Sorbonie. Korespondował z m.in. z Husserlem, Buberem, Gilsonem, Bierdiajewem, Bułgakowem.
[edytuj] Filozofia
Stworzył skrajnie antyracjonalistyczną filozofię. Uważał, że kultura europejska znajduje się w kryzysie, a jedynym wyjściem z niego będzie radykalna krytyka tradycji europejskiej. Krytykował tradycję opartą na rozumie (symbolizowały ją Ateny. Przeciwstawiał jej Objawienie oraz dzieło takich myślicieli jak Dostojewski, Nietzsche, Luter, Kierkegaard. Naczelnym pojęciem jego filozofii tragedii było doświadczenie biespoczwiennostii (nieoczywistości).
[edytuj] Ważniejsze prace
Autor dziesięciu książek opublikowanych za jego życia i trzech wydanych pośmiertnie oraz kilkuset artykułów. W języku polskim w 1990 roku ukazał się wybór tekstów Szestowa Gnoza a filozofia egzystencjalna. Eseje filozoficzne z dodaniem listów Lwa Szestowa, Martina Bubera, Edmunda Husserla i Mikołaja Bierdiajewa oraz szkicu Bierdiajewa w przekładzie Cezarego Wodzińskiego, oraz wydano ważniejsze jego prace:
- Dostojewski i Nietzsche. Filozofia tragedii (1903, wyd. pol. 1987);
- Apoteoza nieoczywistości. Próba myślenia adogmatycznego (1905, wyd. pol. 1983);
- Początki i końce (1908, wyd. pol. 2005).
- Potestas clavium (Władza kluczy) (1923, wyd. pol. 2005).
- Na szalach Hioba (1929, wyd. pol. 2003).
- Ateny i Jerozolima (1938, wyd. pol. 1993);
- Kierkegaard i filozofia egzystencjalna (1939, wyd. pol. 2003).
- Sola fide. Tylko przez wiarę (1966, wyd. pol. 1995).
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Strona Lwa Szestowa zawiera teksty jego książek w jęz. angielskim i rosyjskim
- "Oficjalna" strona Lwa Szestowa (w jęz. angielskim i francuskim)
- Strona Lwa Szestowa w Bibliotece «ВѢХИ» (w jęz. rosyjskim)
