Leniwce
Z Wikipedii
| Leniwce | |
 |
|
| Systematyka | |
| Domena | eukarioty |
| Królestwo | zwierzęta |
| Typ | strunowce |
| Podtyp | kręgowce |
| Gromada | ssaki |
| Podgromada | ssaki żyworodne |
| Szczep | łożyskowce |
| Rząd | szczerbaki |
| Rodzina | leniwce |
| Nazwa systematyczna | |
| Bradypodidae | |
Leniwce - ogólna nazwa dwóch rodzin z rzędu szczerbaków: leniwców trójpalczastych i leniwców dwupalczastych. W sumie do leniwców zalicza się obecnie 5 gatunków (według innych 6). W innym ujęciu taksonomicznym leniwce (Bradypodidae) to rodzina z rzędu szczerbaków obejmująca dwa rodzaje: leniwce dwupalczaste i leniwce trójpalczaste.
Są to średniej wielkości, nadrzewne zwierzęta z mocnymi kończynami, opatrzonymi bardzo długimi pazurami, na których poruszają się i zwisają z gałęzi drzew. Środkowe człony palców są zrośnięte.
Leniwiec jest roślinożercą. Posiada wielokomorowy żołądek, w którym żyją żywiące się celulozą bakterie. Jednocześnie ma zredukowane umięśnienie i powiększony przewód pokarmowy. Temperatura ciała leniwca waha się od 30 do 34 °C. W przeciwieństwie do większości ssaków, leniwce nie regulują swojej temperatury przez zmianę tempa metabolizmu, tylko poprzez przechodzenie ze słońca do cienia. W efekcie ciało leniwca potrzebuje prawie o połowę mniej kalorii niż ciała innych ssaków o podobnych rozmiarach. Dzięki temu pożywienie roślinne w pełni mu wystarcza.
Samica rodzi zwykle jedno młode rocznie, karmi je mlekiem przez 6 miesięcy. Młode natychmiast po urodzeniu obraca się do pozycji "do góry nogami", w której spędzi resztę życia. Samce i samice osiągają dojrzałość płciową po trzech latach. Leniwce żyją samotnie, z wyjątkiem matki z młodym.
Ich środowisko to las równikowy Ameryki Południowej i Środkowej. Każdy osobnik zajmuje terytorium ok. 16 akrów, a pomiędzy drzewami przechodzi korzystając z wiszących między nimi roślin. Leniwce są niezwykle odporne na infekcje. Nawet bardzo głęboke zranienie rzadko przeradza się w zakażenie. W tych samych warunkach klimatycznych człowiek pozbawiony leków często cierpi od niegojących się ran. Poznanie mechanizmu obronnego leniwca może pozwolić na postęp w leczeniu.
Leniwcom zagraża wyginięcie spowodowane wycinaniem brazylijskich lasów równikowych. Gatunek ten wolno się rozmnaża, a jego wolne tempo ewolucyjne nie rokuje nadziei na to, że zdoła przystosować się do innych środowisk.
Kopalne leniwce naziemne żyły w plejstocenie i osiągały nawet rozmiary słonia.
