Kultura pomorska
Z Wikipedii
Kultura pomorska (kultura wschodniopomorska, kultura wejherowsko-krotoszyńska, kultura urn twarzowych, kultura grobów skrzynkowych), kultura archeologiczna epoki żelaza rozwijająca się od ok. 550 p.n.e. do ok. 200 p.n.e. na terenie niemal całej Polski, zastępując stopniowo kulturę łużycką. Klasyczna forma tego nowego zjawiska kulturowego wyodrębniła się z grupy kaszubskiej kultury łużyckiej na terenie Pomorza Gdańskiego, a w okresie Hallstatt D i okresie lateńskim uzyskała tożsamość kulturową. Dominującą formą pochówku tej kultury były groby skrzynkowe, wyposażone w charakterystyczne urny twarzowe. Groby zawierały spalone szczątki kilku osobników. Kultura terytorialnie rozwijała się w kierunku południowym i południowo-wschodnim. Zdaniem wielu badaczy, pomimo odrębności w obrządku pogrzebowym, kultura pomorska odzwierciedla osadnictwo tej samej grupy społeczno-kulturowej, co kultura grobów kloszowych. Używana jest w związku z tym często zbiorcza nazwa: "kultura pomorsko-kloszowa".
