Krzysztof Boruń
Z Wikipedii
Krzysztof Boruń (ur. 29 listopada 1923 r. w Częstochowie, zm. 22 maja 2000 r. w Warszawie) - polski pisarz science-fiction. Był dziennikarzem, autorem wielu esejów, felietonów, artykułów i książek. Współpracował z takimi pismami jak Ilustrowany Kurier Polski, Tygodnik Demokratyczny, w latach 1982-1984 pełnił funkcję redaktora naczelnego dwumiesięcznika Astronautyka i Postępy astronautyki. W pracy dziennikarskiej poruszał tematy z zakresu psychologii, parapsychologii, socjologii, astronomii, cybernetyki i futurologii. W latach 1943–1946 nauczyciel fizyki i matematyki. Jako żołnierz Armii Krajowej uczestniczył w powstaniu warszawskim (oddział "Krybar").
Boruń był aktywnym popularyzatorem astronomii (autor cyklu Kto, kiedy, dlaczego?), w tym także członkiem-założycielem Polskiego Towarzystwa Astronautycznego i Polskiego Towarzystwa Cybernetycznego. Od 1950 roku członek Towarzystwa Miłośników Astronomii. Jako autor SF debiutował w 1953 roku napisaną wspólnie z Andrzejem Trepką powieścią Zagubiona przyszłość drukowaną w odcinkach na łamach Ilustrowanego Kuriera Polskiego, a następnie wydaną w 1954 roku w nieco zmienionej wersji książkowej (pierwotną wersję wydrukowano dopiero w 1957). Następnie powstały kontynuacje tej powieści Proxima oraz Kosmiczni bracia, które razem z pierwszą częścią tworzą trylogię kosmiczną.
W zbiorze opowiadań Człowiek z mgły znajdziemy także cztery dialogi z cyklu Spór o fantastykę, który pod koniec lat 60. toczył się na antenie Polskiego Radia w programie Popołudnie z młodością. Są to krótkie rozprawy o fantastyce naukowej i jej roli społecznej ("Pod urokiem techniki", "Skrzydła Ikara", "Uczeń czarnoksiężnika", "Archipelag utopii").
Utwory Borunia tłumaczone były na język rosyjski, czeski, węgierski, niemiecki, ukraiński i japoński. Dwie powieści napisane w latach sześćdziesiątych XX wieku Próg nieśmiertelności i Ósmy krąg piekieł najpierw ukazały się w przekładzie rosyjskim i ukraińskim; w Polsce wydano je dopiero w latach siedemdziesiątych.
Boruń, odkąd skończył dwanaście lat, był ateistą, jednak pod koniec życia zaczął uważać się bardziej za agnostyka, uznając możliwość istnienia Boga. Jego przemyślenia na ten temat znajdziemy w dwóch ostatnich książkach W świecie zjaw i mediów. Spór o duchy i Na krawędzi zaświatów. Sporu o duchy ciąg dalszy. Poruszył w nich wiele kontrowersyjnych tematów z zakresu religii i parapsychologii, włączając w to jasnowidzenie, cudowne samowyleczenia, objawienia uznawane przez Kościół, istnienie życia pozagrobowego, możliwość reinkarnacji, istnienie dobrych i złych duchów (anioły i diabły). Starał się wyjaśniać te zagadnienia w oparciu o współczesną naukę, jednak uznał, że niektóre zjawiska nie dają się w ten sposób do końca wytłumaczyć. Pozostawał otwarty na wszelkie możliwości, twierdząc jednak, że najprawdopodobniej w przyszłości nauka przyniesie rozwiązanie współczesnych zagadek.
Żona - Maria Staszewska Boruń, Córka - Katarzyna Boruń-Jagodzińska, dwoje wnuków Zosia i Paweł.
Był członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich.
Spis treści |
[edytuj] Bibliografia
[edytuj] Fantastyka naukowa
- Zagubiona przyszłość, (współautor: Andrzej Trepka, Iskry 1954).
- Proxima (współautor: Andrzej Trepka, Iskry 1956)
- Kosmiczni bracia (współautor: Andrzej Trepka, Iskry 1959)
- Antyświat (zbiór opowiadań, 1960)
- Próg nieśmiertelności (Iskry, Warszawa 1975)
- Ósmy krąg piekieł (KAW, 1978)
- Toccata (zbiór opowiadań, KAW, Warszawa 1978)
- Małe zielone ludziki I (KAW, Katowice 1985)
- Małe zielone ludziki II (KAW, Katowice 1985)
- Człowiek z mgły (zbiór opowiadań, Alfa 1986)
- Jasnowidzenia inżyniera Szarka (Iskry, Warszawa 1990)
[edytuj] Inne
- Księżyc zdobyty (1956)
- Tajemnice parapsychologii (współautor: prof. S. Manczarski, wyd. I 1973, wyd. II rozszerzone o "życie po życiu" 1982)
- Mały słownik cybernetyki (współautor, 1973)
- Kto, kiedy, dlaczego? (wielotomowy cykl, astronautyka)
- Ossowiecki - zagadki jasnowidzenia (współautor: córka Katarzyna Boruń-Jagodzińska1990)
- W świecie zjaw i mediów. Spór o duchy (1996)
- Na krawędzi zaświatów. Sporu o duchy ciąg dalszy (1999)
