Krypta Zasłużonych na Skałce

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Krypta Zasłużonych na Skałce (Panteon Zasłużonych, Groby Zasłużonych Polaków, Sepulcrum Patriae) zwana też Cmentarzem Wielkich Polaków znajduje się w podziemiach kościoła oo. Paulinów na Skałce w Krakowie. Powstała w roku 1880 według projektu prof. Józefa Łepkowskiego z roku 1876.

1880 – Pierwszym, który został pochowany na Skałce, był Jan Długosz, darczyńca świątyni. Był to jego już trzeci pogrzeb, poprzednie również miały miejsce w kościele Paulinów. Okazją było 400-lecie śmierci krakowskiego kanonika.

1881 – Przeniesiono na Skałkę szczątki Wincentego Pola.

1881 – W tym samym roku z Cmentarza Rakowickiego przeniesiono szczątki Lucjana Siemieńskiego.

1887 – W sarkofagu nr IV pochowano zmarłego w Genewie Józefa Ignacego Kraszewskiego. W trumnie znalazło się również miejsce na ołowianą skrzynię, wypełnioną gazetami z artykułami z jego pogrzebu.

Grobowiec Jana Długosza

Grobowiec Wincentego Pola

Grobowiec Lucjana Siemieńskiego

Grobowiec Józefa Ignacego Kraszewskiego

1893 – Sprowadzono prochy zmarłego we Florencji Teofila Lenartowicza. Uroczystości poprzedził spór między Krakowem a Lwowem o miejsce spoczynku Lirnika Mazowieckiego. Nad trumną przemawiał Adam Asnyk.

1897 – W sarkofagu nr VI został pochowany Adam Asnyk. Instytucje, osoby prywatne (między nimi obecny na pogrzebie Henryk Sienkiewicz) zamiast wieńców i kwiatów składały datki z przeznaczeniem na budowę szkoły w Białej.

1902 – Na Skałce spoczęły szczątki Henryka Siemiradzkiego. Uroczystości były szczególnie okazałe, w dowód wdzięczności krakowian za ofiarowany przez malarza własny obraz Pochodnie Nerona, który dał początek zbiorom Muzeum Narodowego.
Pogrzeb wielkiego malarza zapisał na stałe w świadomości Polaków krakowską Skałkę - obok krypt wawelskich - jako miejsce szczególne w narodowej historii.

1907 – W Panteonie Zasłużonych spoczął Stanisław Wyspiański. Zgodnie z jego ostatnią wolą nie było przemówień. Żegnał go głos Zygmunta i hejnał z wieży mariackiej.

Grobowiec Teofila Lenartowicza

Grobowiec Adama Asnyka

Grobowiec Henryka Siemiradzkiego

Grobowiec Stanisława Wyspiańskiego

1929 – Po ponad dwudziestu latach na Skałce odbyła się kolejna uroczystość, złożono szczątki Jacka Malczewskiego. Było to wbrew woli malarza, który chciał być pochowany na Salwatorze. Wybór katakumb kościoła Paulinów uzasadniony był motywami patriotycznymi i oczekiwaniami społecznymi.

1937 – Z Lozanny sprowadzono prochy Karola Szymanowskiego. Spoczął w dziesiątym sarkofagu, ale jego serce zostało przewiezione do Warszawy. Tam spłonęło w powstaniu warszawskim.

1954 – Na Skałce odbyły się uroczystości pogrzebowe Ludwika Solskiego. Ostatniej drodze wielkiego mistrza sceny towarzyszyła melodia hejnału mariackiego grana z ganku przed kościołem.

1955 – Nietypowym pochówkiem było złożenie w podziemiach kościoła prochów profesora astronomii Tadeusza Banachiewicza. Ekshumacji z Cmentarza Rakowickiego na własny koszt i z własnej inicjatywy, nie pytając nikogo o zgodę, dokonał uczeń profesora, doc. dr Kazimierz Kordylewski.

Grobowiec Jacka Malczewskiego

Grobowiec Karola Szymanowskiego

Grobowiec Ludwika Solskiego

Grobowiec Tadeusza Banachiewicza

2004 – Kraków pożegnał Czesława Miłosza. Po uroczystej mszy w w bazylice mariackiej, podczas której odczytano list papieża Jana Pawła II, w którym wspomina swoją ostatnią korespondencję z poetą, Królewskim Traktem kondukt żałobny udał się na Skałkę.