Krab wełnistoszczypcy
Z Wikipedii
Krab wełnistoszczypcy | |
krab wełnistoszczypcy sfotografowany niedaleko Elby |
|
Systematyka | |
Domena | eukarioty |
Królestwo | zwierzęta |
Typ | stawonogi |
Podtyp | skorupiaki |
Rząd | dziesięcionogi |
Rodzina | Grapsidae |
Rodzaj | Eriocheir |
Gatunek | Krab wełnistoszczypcy |
Nazwa systematyczna | |
Eriocheir sinensis | |
H. Milne-Edwards 1854 |
Krab wełnistoszczypcy, Krab wełnistoręki (Eriocheir sinensis) - gatunek kraba, który został na początku XX w. sztucznie przywieziony do Morza północnego i Bałtyku z Chin w wodach balastowych statków płynących do Niemiec. Jego nazwa pochodzi od "futerka" na szczypcach samców, tak że widać tylko końcówki szczypiec.
- Wymiary
- Szerokość karapaksu dorosłych osobnikow wynosi 40-60 mm, czasem może przekraczać 80 mm.
- Pożywienie
- Jest wszystkożerny, żywi się głównie roślinami, a także bezkręgowcami (mięczakami, rurecznikami, larwami owadów), i padliną. Nie zostało potwierdzone, aby chwytał szczypcami ryby. Jest to mało prawdopodobne ze względu na jego powolne poruszanie się.
- Środowisko
- brzegi i wody o głębokości 10 metrów.
- Dymorfizm płciowy
- Samice nie mają "włosów" na szczypcach.Oprócz tego płcie rożnią się kształtem odwłoka: u samicy jest bardziej zaokrąglony, a u samców ma kształt dzwonu.
- Występowanie
- Naturalnie występuje na terenie Chin i Korei, został zawleczony do Europy i Ameryki Połnocnej. Zamieszkuje nory wykopane na dnie wód słodkich.
- Rozmnażanie i rozwój
- Ponieważ rozmnażają się tylko w wodzie słonej, a większość życia spędzają w wodzie słodkiej, odbywają wędrowki z rzek do morz. Mogą pokonać nawet 12 km dziennie i ponad 300 km łącznej trasy. Ze względu na słabe zasolenie Bałtyku, nie rozmnażają się w nim. Okres godowy przypada na okres październik-styczeń, młode wykluwają się od marca do czerwca, w zależności od temperatury otoczenia. Dojrzałość płciową osiągają po 1-2 latach w Chinach i po 3-5 latach w Europie.
- Znaczenie biologiczne i przemyslowe
- Krab wełnistoszczypcy wypiera inne gatunki skorupiaków z terenów na których się znajduje. Nie ma znaczenia spożywczego, niszczy sieci rybackie i rośliny wodne. Jest uznawany za gatunek szkodliwy, ale nie są znane skuteczne sposoby jego zwalczania.