Królewna Śnieżka i siedmiu krasnoludków (film)
Z Wikipedii
| Królewna Śnieżka i siedmiu krasnoludków | |
| Oryginalny tytuł | Snow White and the Seven Dwarfs |
| Gatunek filmu | film animowany |
| Kraj | USA |
| Data premiery | 21 grudnia 1937 |
| Czas trwania | 83 min |
| Reżyseria | William Cottrell, Wilfred Jackson, Larry Morey, Perce Pearce, Ben Sharpsteen |
| Scenariusz | Dorothy Ann Blank, Richard Creedon, Merrill De Maris, Otto Englander, Earl Hurd, Dick Rickard, Ted Sears, Webb Smith |
| Produkcja | Walt Disney |
| Dystrybucja | RKO Radio Pictures |
| Budżet | 1,488,000 USD |
| Język | angielski |
| Nagrody | Oscar |
Królewna Śnieżka i siedmiu krasnoludków (ang. Snow White and the Seven Dwarfs) - pełnometrażowy, amerykański, rysunkowy film animowany z 1937 roku wyprodukowany przez wytwórnię Walta Disneya. Uważany za jeden z najpopularniejszych i najbardziej lubianych filmów tej wytwórni. Był to pierwszy, długometrażowy film animowany. Stał się znaczącym znaczącym wydarzeniem w historii filmu.
Scenariusz filmu oparty jest na bajce braci Grimm. Czas trwania: 83 minuty. Film przyniósł ogromne wpływy, po uwzględnieniu inflacji, jest 10 najbardziej dochodową produkcją filmową.
Prace nad produkcją filmu rozpoczęto w 1934 roku, a zakończono w 1937, premiera miała miejsce 21 grudnia 1937 roku. Uczestniczyło w nim ponad 750 artystów, ktorzy wykonali w sumie około miliona rysunków (w filmie wykorzystano ponad 250 000 z nich). W disneyowskim laboratorium chemicy, w oparciu o specjalne formuły, przygotowali podstawowe kolory, które mieszali z tysiącem pięciuset innych kolorów i odcieni.
Właśnie w tym filmie po raz pierwszy została doceniona kamera z szerokim obiektywem, którą wynaleźli, skonstruowali i udoskonalili technicy ze studia Walta Disneya. Dzięki pracy tej właśnie kamery animowane sceny nabrały cech trójwymiarowości, a dzięki temu również postacie drugoplanowe mogły być filmowane wieloplanowo.
Akademia Filmowa w Hollywood przyznała filmowi specjalną nagrodę za 1939 rok, a złotą statuetkę Oskara i jej siedem miniaturowych kopii wręczyła Waltowi Disneyowi dziewięcioletnia Shirley Temple.
Piosenki z filmu zostały przetłumaczone na trzynaście języków i są dobrze znane na całym świecie, wszędzie tam, gdzie był wyświetlany ten film, bijący wszelkie rekordy powodzenia.
