Kolonia (starożytny Rzym)
Z Wikipedii
Kolonia (łac. colonia), miasto zdobyte lub zakładane przez Rzymian na podbitych terenach. Część ludności kolonii stanowili przesiedleni rzymscy obywatele (bezrolni chłopi, weterani legionowi), dotychczasowi mieszkańcy miasta zazwyczaj również otrzymywali rzymskie obywatelstwo, jednak bez wszystkich praw przysługujących napływowym Rzymianom.
Zasięg rzymskich kolonii rozszerzał się stopniowo, najpierw zakładano je w Italii, następnie na sukcesywnie podbijanych terytoriach w basenie Morza Śródziemnego (przekształcanych w prowincje). Kolonie początkowo pełniły głównie funkcje wojskowe (zakładano je w ważnych strategicznie regionach), stopniowo stając się centralnymi ośrodkami romanizacji podbitych ziem.
Rzymskie kolonie posiadały częściową autonomię; posiadały własny senat, jednak po wybuchu wojny zobowiązane były do dostarczania kontyngentów wojskowych.
Miastami (a niegdyś koloniami) założonymi przez Rzymian są Köln (Colonia Agrippinensis), Lincoln (Lindum Colonia) czy Colchester (Colonia Claudia Victricensis).
