Kolekcjoner
Z Wikipedii
Jeśli możesz, dodaj je teraz.
Kolekcjoner (tytuł oryginalny The Collector) - powieść angielskiego pisarza Johna Fowlesa z 1963 r., została zekranizowana w 1965 roku.
[edytuj] Fabuła książki
Uwaga: W dalszej części artykułu znajdują się szczegóły fabuły lub zakończenia utworu.
Powieść opowiada o młodym człowieku Fryderyku Cleggu, który pracuje jako urzędnik w urzędzie miasta. Jego hobby jest kolekcjonowanie motyli. W pierwszej części powieści to on przedstawia nam akcje. Zaraz po opisie jego życia dowiadujemy się, że Fryderyk nieszczęśliwie zakochał się w Mirandzie Grey, nieszczęśliwie, ponieważ z powodu swojej nieśmiałości nie jest w stanie nawet nawiązać kontaktu, a co dopiero wyznać miłość ukochanej. Pewnego dnia wygrywa na loterii znaczną sumę pieniędzy, co umożliwia mu zrezygnowanie z pracy i zamieszkanie w odludnym domu na wsi. Samotność i mnóstwo wolnego czasu owocują szczegółowo opracowanym planem, który ma mu pozwolić zdobyć serce ukochanej. Fryderyk postanawia porwać i więzić ukochaną w przekonaniu, że ta z wraz czasem pokocha go. Do porwania używa chloroformu i następnie więzi Mirandę w piwnicy swego domu. Przekonany, że ukochana z czasem będzie go coraz bardziej kochać ze zdziwieniem zauważa, że to on znajduje się na defensywnej pozycji. Zawstydzony, obiecuje wypuścić ją po miesiącu. Przyrzeka jej traktowanie z należytym respektem obsypywanie jej wszystkim czego sobie zażyczy oraz, że nie ma zamiaru molestować jej.W zamian daje jej tylko jeden warunek: Nie może ona opuszczać piwnicy.
Fryderyk usprawiedliwia każdy swój krok używając języka całkowicie pozbawionego emocji. Jest zupełnie pozbawiony umiejętności nawiązywania kontaktu z innymi ludźmi. Wykazuje cechy właściwe socjopatcie. Wkłada wielki wysiłek by zachowywać się normalnie, jednakże czuje się dotknięty, gdy słyszy, że jego zachowanie jest bezduszne.
Druga część książki to notes Mirandy, zapisuje ona swoją wersję wydarzeń. Początkowo przerażona jest przekonana, że Fryderyk porwał ją by wykorzystać ją seksualnie, jednak z czasem zaczyna współczuć swojemu oprawcy, ze względu na jego zachowanie i obsesje na jej punkcie porównuje go do Kalibana z burzy Szekspira. Wątek szekspirowski jest dosyć ironiczny, gdyż jak sama Miranda stwierdza, że jej porywaczowi jest znacznie bliżej do Kalibana, niż do jego imiennika, który zdobył serce córki Prospero. Miranda wielokrotnie próbuje ucieczki, lecz Ferdynandowi zawsze udaje się powstrzymać ją. Próbuje go nawet uwieść, lecz rezultat jest zupełnie inny niż ten, którego oczekiwała. Ferdynand czuje się zmieszany i rozzłoszczony. Z czasem po tym, co sie wydarzyło nabiera do niej odrazy. Miranda postanawia zabić swojego oprawcę, lecz poważnie choruje, Ferdynand przekonany, że to następna próba ucieczki waha się początkowo z udzieleniem jej pomocy a potem z wezwaniem lekarza. Miranda umiera na zapalenie płuc.
Narratorem trzeciej części jest Ferdynand, początkowo planuje on popełnić samobójstwo, lecz dotknięty lekturą dziennika Mirandy, a zwłaszcza faktem, że nigdy go nie kochała porzuca ten pomysł. Ne bez znaczenia na tą decyzję jest fakt, że znajduje nową ofiarę.
