Kolej Iwanogrodzko-Dąbrowska
Z Wikipedii
Kolej Iwanogrodzko-Dąbrowska, właściwie Droga Żelazna Iwanogrodzko-Dąbrowska, to historyczna linia kolejowa zbudowana w czasach Królestwa Polskiego, łącząca Dęblin (pod zaborem rosyjskim Iwangród) przez Radom, Kielce i Olkusz z Dąbrową Górniczą i poprzez odnogi z Sosnowcem oraz jego obecną dzielnicą Maczkami (ówcześnie Granica). Linia ta była wynikiem rywalizacji między głównymi akcjonariuszami i prezesami Blochem Towarzystwa DŻID, a Kronenbergiem Towarzystwa DŻWW. Linia DŻWW (Wiedeńka) to ostoja polskości pod zaborami, prawie wszystkie stanowiska urzędnicze obsadzone były Polakami, a linia DŻID była jej zaprzeczeniem. W odróżnieniu od DŻWW, która miała europejski, "normalny" tor o szerokości 1435 mm, DŻID miała tor rosyjski, "szeroki" tj. 1524 mm. Punktami styku z kolejami normalnotorowymi były stacje Dąbrowa Górnicza, Sosnowiec Główny i Granica (obecnie Sosnowiec-Maczki). Walka jaką stoczyły ze sobą te konkurencyjne linie na terenie Zagłębia Dąbrowskiego pozostała nierozstrzygnięta, zakończona została ukazem carskim w 1912 r likwidującym Wiedeńkę.
Linię, pomimo trudności przy jej budowie, oddano do użytku w 1885 a jej odnogi do Prus i Austrii w 1887. Inwestycja ta spowodowała dynamiczny rozwój wielu miejscowości przy niej położonych, które dzięki temu wykształcały się na duże ośrodki gospodarcze i miejskie.
Obecnie na tym historycznym szlaku w Śląskiem ruch pociągów zamiera, na odcinku pomiędzy Tunelem a Kozłowem stanowi on fragment ważnego, szybkiego połączenia Warszawy z Krakowem a w pozostałej części ma wciąż istotne znaczenie regionalne.
Do fragmentów szlaku przylega Linia Hutnicza Szerokotorowa.
