Karabin maszynowy MG 15
Z Wikipedii
Flugzeugmaschinengewehr MG 15 | |
Karabin MG 15 na stanowisku strzeleckim bombowca Ju 88 | |
Dane podstawowe | |
Państwo | Niemcy |
Rodzaj | lotniczy karabin maszynowy |
Historia | |
Prototypy | 1932 |
Produkcja seryjna | 1932 - ?? |
Wyprodukowano | 17 648 egz. |
Dane techniczne | |
Kaliber | 7,92 mm |
Nabój | 7,92 x 57 mm Mauser |
Magazynek | dwubębnowy, 75 nab. |
Wymiary | |
Długość | 1090 mm |
Długość lufy | 600 mm |
Masa | |
broni | 11,5 kg (z dwójnogiem) |
karabinu właściwego | 8,1 kg |
wyposażenia dodatkowego | 4,3 kg (pełnego magazynka) |
Inne | |
Prędkość pocz. pocisku | 765 m/s |
Szybkostrzelność teoretyczna | 1250 strz./min |
MG 15 to lotniczy karabin maszynowy (Flugzeugmaschinengewehr MG 15) kalibru 7,92 mm opracowany przez zakłady Rheinmetall-Borsig w 1932 roku. Podczas II wojny światowej MG 15 był używany przez Luftwaffe jako uzbrojenie obronne w ruchomych stanowiskach strzeleckich większości bombowców i samolotów obserwacyjnych. Zasilany był standardową amunicją karabinową z magazynka siodłowego (dwubębnowego)o pojemności 75 nabojów. Pod spodem umieszczono zbieracz łusek w postaci worka z tkaniny, a później owalnego pojemnika z metalu. W celu ułatwienia strzelcowi wprowadzania poprawek kątowych podczas strzelania, zainstalowano wychylaną pędem powietrza muszkę wiatrową.
Od 1942 zaczęto zastępować MG 15 w roli uzbrojenia lotniczego, skuteczniejszymi karabinami maszynowymi kalibru 13 i 15 mm (MG 81, MG 131) i 20 mm działkami (MG 151). Dotychczas używane karabiny MG 15 znalazły się na uzbrojeniu piechoty, zwłaszcza naziemnych oddziałów Luftwaffe, ponieważ Wehrmacht był uzbrojony w inne karabiny typu MG 34 i MG 42. Zmiana przeznaczenia MG 15 do walki naziemnej spowodowała konieczność wprowadzenia przeróbek umożliwiających jego montaż na standardowej trój- lub dwunożnej podstawie MG i uchwyt do przenoszenia. Oficjalnie wyprodukowano 17 648 sztuk MG 15. Dokładna liczba karabinów przerobionych dla wojsk naziemnych nie jest znana.